Skarga kasacyjna jest nieuwzględniona, gdyż skarżący nie wykazał naruszenia interesu prawnego zaskarżoną uchwałą w sprawie regulaminu świetlicy, co uzasadnia odrzucenie skargi przez sąd I instancji.

Skarga kasacyjna Wspólnoty Mieszkaniowej została oddalona. Wojewódzki Sąd Administracyjny nie naruszył prawa, a jego orzeczenie pozostaje w mocy. Ocena prawna oraz analiza urbanistyczna zostały przeprowadzone prawidłowo, a decyzje organów administracyjnych są zgodne z obowiązującym prawem.

NSA potwierdził, że organ odwoławczy, rozpatrując ponownie sprawę, był związany oceną prawną z wcześniejszego wyroku WSA. Skargę kasacyjną uznano za niezasadną, podkreślając prawidłowość zastosowanych przepisów i analizy urbanistycznej.

Postanowienia organów administracyjnych o odmowie wydania zaświadczeń potwierdzających służbę w warunkach szczególnego zagrożenia, uzasadniających podwyższenie emerytury, wymagają pełnego i precyzyjnego uzasadnienia faktów oraz podstaw prawnych dla przyjęcia lub odmowy takich zaświadczeń.

NSA orzekł, że art. 6 ust. 1 lit. f RODO uzasadnia przetwarzanie danych jedynie w kontekście realnych, istniejących roszczeń, a hipotetyczne scenariusze nie mogą stanowić samodzielnej podstawy prawnej do przetwarzania danych osobowych.

NSA oddala skargę kasacyjną Rady Miejskiej, uznając większość zarzutów za niezasadne, a niespójności uchwały za wystarczające uzasadnienie dla jej nieważności.

Naruszenie władztwa planistycznego gminy przez bezpodstawne przeznaczenie działek pod drogę publiczną powoduje naruszenie zasad proporcjonalności oraz ochrony prawa własności. Plan miejscowy musi uwzględniać zróżnicowane potrzeby skomunikowania terenów z uwzględnieniem istniejących warunków.

Określenie wartości odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości pod inwestycje drogowe winno uwzględniać zasadę korzyści, co oznacza, że wartość nieruchomości musi być określona w kontekście jej wzrostu wartości spowodowanego przeznaczeniem na cel publiczny, zgodnie z art. 134 ust. 4 u.g.n.

Punkt VIII ppkt 2 lit. e oraz ppkt 11 i 12 załącznika do uchwały nr XLIX/867/2022 Rady Miejskiej [...] naruszają przepisy art. 5a ust. 4 pkt 11 oraz art. 15 ust. 2a ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w zakresie przyznania komisji konkursowej uprawnień wykraczających poza opiniowanie.

Funkcjonariusz, który świadomie ignoruje nieprawidłowości oraz naruszenia regulaminu w Służbie Więziennej, wykazuje utratę zaufania i autorytetu, utrudniając tym samym dalsze pełnienie służby, co uzasadnia jego zwolnienie na podstawie art. 96 ust. 2 pkt 10 ustawy o Służbie Więziennej.

Decyzja z 16 sierpnia 1973 r. o wywłaszczeniu nieruchomości nie naruszała prawa w sposób rażący, a jej nieważność nie została wykazana. Artykuł 156 § 1 pkt 2 k.p.a. nie znajduje zastosowania, gdy brak dowodów na zgłoszenie i uznanie następstwa prawnego przez spadkobiercę.

Przedstawiciel ustawowy, działając w imieniu dziecka w zakresie wniosku o świadczenia społeczne, nie nabywa odrębnego statusu strony postępowania administracyjnego, co ogranicza jego interes prawny do reprezentacji dziecka.

Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 p.p.s.a., oddalił skargę kasacyjną G. sp. z o.o., podtrzymując tym samym decyzję Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jako uzasadnioną prawnymi wskazaniami oraz zmianą faktyczną.

Inwestycja polegająca na rozbudowie przedszkola o pomieszczenia żłobka nie stanowi inwestycji celu publicznego w rozumieniu u.p.z.p. NSA uznał, że żłobek nie jest placówką opiekuńczo-wychowawczą. Postępowanie przez wnioski z 19 marca i 21 września 2021 r. dotyczyło tego samego wniosku, nie stanowiąc równoległych postępowań.

Orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym PPS, mające charakter prawomocny na mocy art. 124n ustawy o PSP, uniemożliwia przyznanie nagrody rocznej za rok zakończenia postępowania dyscyplinarnego.