Urząd Skarbowy nie ma podstawy do wyrażania zgody, i to w formie decyzji administracyjnej, na dokonanie korekty deklaracji.

1. Art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nakłada na urząd skarbowy obowiązek zwrotu różnicy podatku na rachunek podatnika w ciągu 15 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Z samej istoty tego przepisu wynika, że nie może on rodzić skutków co do ostatecznej wysokości zobowiązania podatkowego podatnika

Decyzja o odmowie wszczęcia postępowania antydumpingowego, wydana na podstawie art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/, może być wydana tylko wówczas, gdy złożony przez stronę wniosek nie zawiera dowodów, o których mowa w ust. 2 tego artykułu.

Rodzice małoletnich dzieci własnych lub przysposobionych nie osiągających dochodu, ponoszący wydatki z tytułu obciążenia dzieci trwałymi ciężarami opartymi na tytule prawnym, nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów /art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, nie mogą korzystać z odliczenia od podstawy opodatkowania

Przepisy art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie wyłączają stosowania art. 14 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, jeśli tylko wystąpią warunki przewidziane w ostatnim

Nie jest możliwe ponowne złożenie skargi w tej samej sprawie w sytuacji kiedy przy niezmienionym stanie faktycznym i prawnym zapadł już w tej mierze prawomocny wyrok. Oceny tej nie zmienia fakt, że wyrok nie rozstrzygnął sprawy co do istoty /pod względem merytorycznym/, a jedynie przesądził kwestię związaną z "milczeniem władzy".

Forma opodatkowania, na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ bądź w formie ryczałtu określonego rozporządzenie z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 123 poz. 635/ nie należy do wyboru konkretnego podatnika ani od woli organu podatkowego

Pod pojęciem wkładu mieszkaniowego aż do nowelizacji Prawa spółdzielczego w 1994 r. mieściły się jedynie te wydatki podatników, które stanowiły jedynie pierwszą wpłatę na mieszkanie, warunkującą uzyskanie przydziału mieszkania i z pominięciem późniejszych spłat rat kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię.

Termin z art. 200 par. 2 Kpa jest terminem instrukcyjnym a nie zawitym, w związku z czym jego przekroczenie nie może mieć wpływu na ważność podjętej decyzji. Termin ten jest terminem dla organu administracyjnego a jego przekroczenie nie może powodować ujemnych konsekwencji prawnych dla uprawnionego - skarżącego.

Dopuszczenie możliwości powołania na notariusza osób, które nie odbyły aplikacji notarialnej ani nie złożyły egzaminu notarialnego ale posiadają odpowiedni stopień naukowy albo staż pracy w zawodzie sędziego, prokuratora, adwokata i radcy prawnego wskazuje, iż ustawodawca uznał za możliwe, że wymienione osoby niektóre wiadomości, specyficzne dla funkcji notariusza, nabędą w trakcie jej wykonywania.

Artykuł 63 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ nie wyłączył dopuszczalności stosowania art. 113 par. 1 i 3 Kpa o sprostowaniu błędów i omyłek w stosunku do decyzji /aktów własności ziemi/, wydanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności

Art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1993 r. nie przewidywał obowiązku dokumentowania darowizn na cele wymienione w ust. 1 pkt 1, co przewidziano w odniesieniu do wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe /art. 26 ust. 6 ustawy/. Powyższe nie może jednak oznaczać, że podatnik nie miał obowiązku

1. Nie sposób przyjąć, by rozporządzenie Ministra Finansów wydane w celu wykonania innej niż prawo celne ustawy miało regulować problematykę dotyczącą materii prawa celnego. Przyjęcie takiej koncepcji powodowałoby, iż każda zmiana regulacji dokonana przez organ władzy wykonawczej powodowałaby zmiany w sferze praw i obowiązków podmiotów gospodarczych dokonujących obrotu towarowego z zagranicą, sferze

1. Badanie interesu społecznego i słusznego interesu strony /art. 155 Kpa/ nie może polegać na ocenie prawidłowości zastosowania przepisów prawa przez organy obu instancji przy wydaniu ostatecznej decyzji. 2. Powołanie się przez organy administracyjne na art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, podczas gdy ustęp

1. W świetle art. 25 ust. 1 pkt 4 lit. "a" ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wyłączenie możliwości obniżenia podatku należnego obowiązuje w wypadku posłużenia się fakturą wystawioną niezgodnie z art. 32, a nie fakturą przechowywaną sprzecznie z par. 33 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie

1. W świetle art. 8 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR /Konwencja TIR - Dz.U. 1984 nr 17 poz. 76/ zrzeszenie będące poręczycielem jest obowiązane do zapłacenia należności celnych "na zasadzie odpowiedzialności wspólnej i solidarnej", gdy strona, wobec której wydano decyzję o wymiarze cła, należności tych nie uiściła. 2. Konwencja TIR reguluje

Uwłaszczenie gruntami Skarbu Państwa w trybie art. 2 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie stoi na przeszkodzie ani negatywna ocena organu gminy, na terenie której położony jest grunt ani zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego.

Brak jest podstaw prawnych do stwierdzenia nieważności decyzji o zezwoleniu na sprzedaż napojów alkoholowych, zgodnej z uchwałą rady gminy w sprawie usytuowania miejsc sprzedaży tych napojów.

1. Wprowadzenie w uchwale rady gminy w sprawie zasad zbywania garaży wymogu - jako warunku nabycia garażu - zgodności stałej jego lokalizacji z aktualnie obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego narusza przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./. 2. Przepis art. 8 ust

Artykuł 11 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444 ze zm./, a więc do dnia 31 grudnia 1991 r., nie zawierał podstawy prawnej do wydania aktu ogólnego lub indywidualnego o zaliczeniu gruntów leśnych znajdujących się

Zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 1995 r. przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ ogrodzenia budowlane poza miejscami publicznymi - niezależnie od ich konstrukcji i użytego materiału budowlanego - nie wymagają uzyskania pozwolenia na budowę i w związku z tym nie podlegają nadzorowi organów budowlanych. Wydane w odniesieniu do takich ogrodzeń decyzje

Minister Finansów jako organ wyższego stopnia w stosunku do Izby Skarbowej /art. 17 pkt 3 Kpa/ jest właściwy do rozpatrzenia zażalenia na niezałatwienie przez izbę skarbową w określonym terminie sprawy /art. 37 par. 1 Kpa/; w pojęciu załatwienie sprawy nie mieści się rozpoznanie zażalenia, o którym mowa w ostatnio cytowanym przepisie.

Uwzględnienie wniosku o udzielenie koncesji powoduje, że organ koncesyjny może odstąpić od uzasadnienia tej decyzji na podstawie art. 107 par. 4 Kpa.