Ulgi podatkowe mogą wynikać albo z ustawy, albo z aktu wykonawczego, wydanego na podstawie ustawowej delegacji. "Okólnik" nie mógł tych ulg przyznać, a tym samym nie mógł ich uchylić.

O rażącym naruszeniu prawa mówić można tylko wówczas, gdy proste zestawienie treści rozstrzygnięcia z treścią zastosowanego przepisu prawa wskazuje na ich oczywistą niezgodność /por. wyrok NSA z dnia 12 grudnia 1988 r. III SA 481/88 - nie publikowany/. W konsekwencji traktowanie naruszenia prawa jako "rażące" może mieć miejsce tylko wyjątkowo, a mianowicie gdy jego waga jest znacznie większa niż stabilność

Samo zamieszczenie w treści umowy opcji zakupu nie może przesądzać o charakterze wydatków leasingobiorcy ani o charakterze zawartej przez strony umowy.

Gra losowa wymaga spełnienia trzech elementów: zależność wyniku od przypadku, istnienia regulaminu, nabycie losu lub innego dowodu udziału w grze.

Prezes Izby Aptekarskiej nie jest organem tejże Izby i nie jest osobą uprawnioną do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Organ wyłączony od załatwiania sprawy rozstrzyganej w formie decyzji administracyjnej dotyczącej stosunku cywilnoprawnego, którego gmina jest stroną, jest uprawniony do brania udziału w postępowaniu administracyjnym jako strona tego postępowania, a także jest legitymowany do wniesienia skargi do sądu administracyjnego /art. 197 pkt 1 Kpa, obecnie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym

Uchwała rady gminy ustalająca zasady przyznawania świadczeń z pomocy społecznej oraz zasady zwrotu przez świadczeniobiorców wydatków na usługi opiekuńcze nie ustanawia przepisów powszechnie obowiązujących w rozumieniu art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm. /.

Prokurator Wojewódzki nie jest pracownikiem kierowanej przez Ministra Sprawiedliwości jednostki organizacyjnej w rozumieniu art. 268a Kpa czyli Ministerstwa Sprawiedliwości i wobec tego udzielenie mu upoważnienia do wydawania decyzji administracyjnych przekracza ustawowe upoważnienie wynikające z art. 268a Kpa oraz art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych

Jeżeli w orzecznictwie lub w doktrynie wskazuje się na możliwość rozbieżnej interpretacji konkretnej normy, a więc na dopuszczenie możliwości podjęcia na jej tle rozstrzygnięć o różnej treści, a dla każdego z takich rozstrzygnięć można znaleźć oparte na prawidłowej wykładni argumenty, oznacza to w oczywisty sposób, iż żadnego z takich rozstrzygnięć nie można by kwalifikować jako "rażącego naruszenia

Brak przeszkód prawnych do orzeczenia o odpowiedzialności banku jako nabywcy majątku podatnika za jego zaległości podatkowe na podstawie art. 40 ust. 1 i art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, określone w decyzji deklaratoryjnej wydanej na podstawie art. 5 ust. 3 tej ustawy.

Zameldowanie się w miejscu stałego lub czasowego pobytu jest tylko dowodem, że dana osoba dopełniła obowiązku meldunkowego, wynikającego z ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/. Natomiast o zastosowaniu ulgi, o której mowa w art. 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./, decyduje

Odliczenie od dochodu, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ w brzmieniu obowiązującym w 1993 r., przysługiwało każdemu z małżonków odrębnie /a nie małżonkom łącznie/ na każde dziecko.

1. Czynności wynikające z umowy komisu, której przedmiotem są dzieła sztuki, świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy traktować jako "odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej", podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług /art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze

Obowiązkiem Izby Skarbowej w decyzji stwierdzającej nieważność decyzji Urzędu Skarbowego z powodu rażącego naruszenia prawa jest wykazanie, że naruszenie to ma charakter rażący, w tym także że jest to oczywiste naruszenie przepisów prawa. W wypadku nie wykonania tego obowiązku, Izba Skarbowa narusza art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy.

1. Uchwały organów gminy sprzeczne z przepisami statutu gminy są nieważne jako sprzeczne z prawem w rozumieniu art. 91 ust. 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Nie jest dopuszczalne kwalifikowanie regulaminu pracy rady gminy jako załącznika do statutu gminy w celu podniesienia go do rangi statutu ze sfery ustrojowej. 3. Istota

1. Par. 40a art. 1 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 34 poz. 176 ze zm./ przewidywał stosowanie stawki "0" procent jedynie do robót budowlano-montażowych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą zawartych przed dniem 2 marca 1993 r. 2. Zgodnie z art. 51 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 8 stycznia

Od decyzji organu administracji uchylającej decyzję organu I instancji celem ponownego rozpatrzenia sprawy nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.

Decyzja o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości /art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ dotyczy praw właścicieli wszystkich nieruchomości podlegających podziałowi. Zmiana decyzji w trybie art. 155 Kpa może nastąpić tylko za zgodą strony biorącej udział w postępowaniu, w którym zapadła decyzja będąca

Wskazania lokalizacyjne - w przeciwieństwie do decyzji administracyjnej - nie mają cech jednostronnego rozstrzygnięcia sprawy o wiążących konsekwencjach obowiązującej dla indywidualnie określonego podmiotu normy prawnej, rozstrzygnięcia podjętego przez organ administracji publicznej w sferze stosunków zewnętrznych; są one jedynie kończoną w postępowaniu lokalizacyjnym fazą procesu inwestycyjnego, mają

Organ koncesyjny, odmawiając wydania koncesji na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ ma obowiązek wykazania, że przesłanki wymienione w tym przepisie istotnie występują w sprawie.

Urząd Skarbowy nie ma podstawy do wyrażenia zgody, i to w formie decyzji administracyjnej, na dokonanie korekty deklaracji.

Przez środek odwoławczy, o którym mowa w art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ należy rozumieć nie tylko środek służący od rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji określony "odwołaniem" ale każdy inny, spełniający podobną funkcję.