Zabudowania stanowiące dotychczas części składowe gruntu będącego mieniem ogólnonarodowym /państwowym/ stały się, w wyniku uwłaszczenia, odrębnym od gruntu przedmiotem własności przysługującej tylko przedsiębiorstwu, tracą więc status mienia ogólnonarodowego /państwowego/ i nie mogą stanowić przedmiotu przekazania na podstawie o art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające

Zasada jednopodmiotowości spółdzielczego prawa do lokalu, wynikająca z art. 215 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288/, nie obowiązuje od chwili śmierci członka spółdzielni do chwili działu spadku po nim.

Wątpliwości co do charaktery gry losowej albo zakładu wzajemnego rozstrzyga się decyzją administracyjną, wydaną na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650/, a nie decyzją w sprawie zatwierdzenia regulaminu takiej gry /art. 13 ust. 2 ustawy/.

Jeżeli realizacja jakiegoś obiektu budowlanego wymaga uprzedniego udzielenia pozwolenia na budowę, a pozwolenie na budowę precyzuje zarówno sposób usytuowania danego obiektu, jak i warunki techniczne, jakie musi spełniać ten obiekt, to każde samowolne odstępstwo inwestora od warunków określonych w pozwoleniu na budowę jest naruszeniem przepisów budowlanych /art. 28 i nast. ustawy z dnia 7 lipca 1994

1. Ostateczna decyzja administracyjna nakazująca rozbiórkę zrealizowanej samowolnie części obiektu budowlanego czyni bezprzedmiotowym żądanie strony udzielenia pozwolenia na dokończenie budowy, zaś ostateczne orzeczenie o braku podstaw do wydania nakazu rozbiórki otwiera stronie drogę do skutecznego ubiegania się o wydania pozwolenia na dokończenie budowy. 2. Ostateczne orzeczenie o braku podstaw do

Dokonując gramatycznej wykładni art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy stwierdzić, że ustalenie podatku w wysokości 22 procent było bezzasadne, ponieważ przepis ten nie mógł mieć zastosowania w sytuacji, gdy podstawę opodatkowania ustalono w inny sposób niż przez oszacowanie.

1. Z brzmienia art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ wynika, że oceny niezbędności mienia dla wykonywania zadań dokonuje organ przekazujący, a nie sama gmina, co nie oznacza, iż dokonując tej oceny organ nie powinien rozważać wszystkich aspektów sprawy, w tym również

Brak prawnej możliwości przydzielenia kwatery nie jest równoznaczny z niedopuszczalnością orzekania o odmowie przydziału w formie decyzji administracyjnej.

W razie utraty zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, organ podatkowy mógł ustalić obrót w drodze oszacowania na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Podatnik, który dokonuje obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w miesiącu poprzedzającym otrzymanie faktury, narusza obowiązki ewidencyjne określone w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Cena eksportowanego towaru w rozumieniu art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. Nr 11 poz. 50 ze zm./ to wyłącznie świadczenie na rzecz polskiego sprzedawcy /eksportera/.

Pojęcie przeznaczenia o jakim mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, stanowiące istotny warunek dokonania odprawy czasowej w przywozie nie jest równoznaczne z "celem przywozu" będącym jednym z warunków uznania sprowadzonego towaru za wolny od cła.

Pominięcie w dokumencie wyrazu "faktura" i numeru identyfikacyjnego wystawcy nie pozbawia możliwości uznania dokumentu za fakturę w rozumieniu art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Wspomniany przepis nie wymaga zapisania w fakturze brakujących w rozpatrywanej sprawie elementów, a wymogi stawiane przez par.

Jeśli podatnik, wykorzystując związek gospodarczy z inną osobą, przerzucał na nią część swego dochodu - nawet w celu zaniżenia podatku, ale ta osoba nie korzystała ze szczególnych ulg w podatku dochodowym, a organ podatkowy nie wykazał, że świadczenia były wykonywane na warunkach rażąco korzystniejszych i odbiegających od ogólnie stosowanych norm w czasie i miejscu wykonywania tych świadczeń, to art

Żaden z przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wprowadza zakazu skorygowania uprzednio złożonej deklaracji podatkowej, a w konsekwencji obniżenia w odpowiednim trybie kwoty podatku należnego, pod tym jednakże warunkiem, że obniżenie podatku należnego następuje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał

1. Stosownie do art. 25 ust. 1 i art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1960 r. o kolejach /Dz.U. 1989 nr 52 poz. 310/ wszelkie zadrzewienia /zakrzewienia/ powinny znajdować się w takiej odległości od linii kolejowych, aby nie zagrażały bezpieczeństwu ruchu kolejowego i drogowego, natomiast w razie istnienia takiego zagrożenia właściwy organ administracji państwowej na wniosek zarządu kolei zarządza

W dacie wydania zaskarżonej decyzji obowiązywała ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, zgodnie z która o wywłaszczeniu orzekał w pierwszej instancji rejonowy organ rządowej administracji ogólnej /art. 2 ust. 2 i art. 48 ust. 1/ a więc kierownik urzędu rejonowego. Oznacza to, że organem wyższego stopnia w rozumieniu

Analiza przepisu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ oraz par. 75 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa /Dz.U. nr 16 poz. 62 ze zm./ prowadzą do wniosku, iż chodzi tu o całość składników

Jeżeli skarżący był posiadaczem spornego lokalu i posiadanie to zostało samowolnie naruszone przez byłą żonę, mógł wystąpić przeciwko niej z powództwem posesoryjnym o przywrócenie przedmiotu posiadania do stanu poprzedniego /art. 344 Kc/. Skoro z roszczeniem takim nie wystąpił to nieskutecznie podnosi, że opuszczenie lokalu nie było dobrowolne, przy czym bez znaczenia w tym względzie jest toczące się

Warunkiem zastosowania przepisu art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest, aby sprzedany przedmiot w momencie transakcji był składnikiem majątku związanego z wykonywaną działalnością gospodarczą. W sprawie niniejszej należy uznać za zasadne twierdzenie skarżącej, że warunku tego nie spełnia dokonana przez nią sprzedaż

1. Jeżeli uchybienia, których dopuścił się organ I instancji /sposób sformułowania osnowy oraz powołania podstawy prawnej decyzji/ nie miały wpływu na wynik sprawy i co do swojej istoty zostały usunięte przez wydanie decyzji organu odwoławczego, to taka decyzja nie narusza prawa i nie może zostać uchylona. 2. W art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312

Jeżeli w dacie orzekania przez sąd administracyjny istniała decyzja administracyjna, do której wydania organ został przez ten sąd zobowiązany, nie ma podstaw do wymierzenia organowi grzywny w oparciu o przepis art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. W sytuacji natomiast, gdy w dacie wniesienia skargi upłynął już termin wykonania