Jednostka samorządu terytorialnego, której organ wydaje decyzję administracyjną jako starosta, nie może występować jako strona w postępowaniu odwoławczym od tej decyzji, z uwagi na brak legitymacji procesowej, co nie narusza zasady samodzielności samorządu terytorialnego.

Jednostka samorządu terytorialnego, będąca beneficjentem prawnym i podmiotem zobowiązanym do wypłaty odszkodowania, nie posiada legitymacji procesowej do zaskarżenia decyzji wydanej przez własny organ wykonawczy podejmujący zadania administracji rządowej.

Jednostka samorządu terytorialnego nie posiada legitymacji procesowej do kwestionowania decyzji własnego organu wykonawczego działającego jako organ administracji publicznej, gdy decyzja dotyczy odszkodowania za nieruchomość przejętą pod drogę publiczną. NSA potwierdza brak możliwości występowania jednostki jako strony w postępowaniu z uwagi na konstytucyjnie określoną rolę organu władzy publicznej

Oferta prawna jednostki samorządu terytorialnego do kwestionowania decyzji wydanej przez własny organ wykonawczy jako organ administracji publicznej, jest wykluczona. Legitymacja procesowa w tym kontekście nie przysługuje, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej.

Użytkowanie wieczyste nie może być ustanowione na gruncie będącym współwłasnością Skarbu Państwa i innych osób. Nabycie użytkowania wieczystego wymaga wyłącznej własności Skarbu Państwa, co wyklucza przyznanie go na gruncie współwłasności z osobą fizyczną.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje równocześnie z innymi świadczeniami rentownymi. Przyznanie świadczenia uzależnione jest od ustania prawa do renty, co w sytuacji spornej nastąpiło po dacie zgłoszenia wniosku. NSA uznał decyzję organu za odpowiadającą prawu.

Zaskarżenie decyzji administracyjnej mogą być umorzone, jeśli od ich doręczenia lub ogłoszenia upłynęło 30 lat, co jest zgodne z konstytucyjną zasadą pewności prawnej oraz ochroną interesu publicznego państwa.

W procesie aktualizacji operatu ewidencji nie można autonomia⟨n⟩ie wykreślać trwałego zarządcy bez uprzedniej decyzji potwierdzającej wygaśnięcie zarządu zgodnie z obowiązującymi przepisami, a braki formalne skargi kasacyjnej uniemożliwiają jej uwzględnienie.

Naczelny Sąd Administracyjny, rozstrzygając skargę kasacyjną Marszałka Województwa, uznał brak zasadności zarzutów naruszenia prawa, podtrzymując odmowę aktualizacji operatu ewidencji gruntów, z uwagi na prawidłowe stosowanie przepisów ustawy Prawo wodne i Prawo geodezyjne.

Ewidencja gruntów i budynków nie podlega samodzielnym modyfikacjom bez odpowiednich decyzji administracyjnych. Sformułowanie skargi kasacyjnej musi odpowiadać wymogom formalnym, wskazując konkretne podstawy i akty prawne.

Sąd oddala skargę kasacyjną z uwagi na brak wykazania naruszenia prawa materialnego i formalne błędy skargi kasacyjnej, pozostawiając w mocy wyrok oddalający wniosek o aktualizację operatu ewidencyjnego.

Skarga kasacyjna oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że Wojewódzki Sąd Administracyjny prawidłowo ocenił decyzje administracyjne, a przedstawione zarzuty brakujące podstaw formalnych nie pozwalały na merytoryczne rozpoznanie skarżonych kwestii.

NSA nieuzasadnione uznał zarzuty Marszałka Województwa wobec decyzji odmawiającej aktualizacji operatu ewidencji gruntów, wskazując na formalne braki skargi i brak kompetencji organów do samodzielnego rozstrzygania statusu prawnego nieruchomości.