Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że decyzja nakazująca zwrot nienależnie pobranych środków z tytułu zalesiania gruntów była uzasadniona. Organ prawidłowo stwierdził, iż przyznanie środków nastąpiło w wyniku wprowadzenia w błąd, co wyklucza zastosowanie art. 7 ust. 3 rozporządzenia UE nr 809/2014.

Stosowanie aplikacji mobilnej do przewozu osób za opłatą mieści się w definicji działalności gospodarczej w transporcie drogowym, wymagającej licencji. Działania te, choćby niesystematyczne, podlegają sankcjom przewidzianym w ustawie o transporcie drogowym.

Oznaczenie "200 panoramicznych" nie posiada wymaganej wtórnej zdolności odróżniającej, a zatem odmowa prawa ochronnego na znak towarowy jest uzasadniona. Analizowane oznaczenie nie nabrało charakteru odróżniającego przed datą zgłoszenia, co wyklucza przyznanie ochrony na podstawie prawa własności przemysłowej.

Skarga kasacyjna wniesiona przez NY. N. Spółkę jawną została oddalona, ponieważ Wojewódzki Sąd Administracyjny nie naruszył prawa materialnego ani procedur w swoim rozstrzygnięciu dotyczącym odmowy przyznania pomocy na zalesianie.

Skarga kasacyjna została oddalona, ponieważ decyzja organu o zwrocie środków była zgodna z prawem, a zarzuty proceduralne i materialnoprawne były nieuzasadnione.

Słowny znak towarowy "1000 panoramicznych" nie może nabyć wtórnej zdolności odróżniającej poprzez używanie w obrocie, jeśli oznaczenie ma charakter opisowy i występuje na rynku w podobnej formie, używane przez wielu wydawców, co nie pozwala na jednoznaczne skojarzenie z jednym przedsiębiorstwem.

W ramach sprawowania kontroli sądowo-administracyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że ustalenia faktyczne i prawno-materialne dokonane przez organy administracyjne były zgodne z obowiązującymi przepisami, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej oraz potwierdza zgodność działania organów z celami unijnego wsparcia społeczności rolnych.

Postępowanie administracyjne w sprawach ustalenia nienależnie pobranych płatności jest samodzielne i niezależne, a ustalenie nienależności płatności nie wymaga uprzedniego uchylenia decyzji przyznającej płatność. Pominięcie limitów płatności poprzez sztuczne rozczłonkowanie gospodarstwa uzasadnia obowiązek zwrotu środków.

Decyzja Dyrektora Świętokrzyskiego Oddziału ARiMR dotycząca ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności za zalesianie jest zgodna z prawem. Brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności tej decyzji ze względu na naruszenie prawa materialnego lub przepisów postępowania. Skarga kasacyjna jest bezzasadna.

Decyzja o ustaleniu opłaty podwyższonej nałożona na podmiot za wydobycie kopaliny z działki bez koncesji, mimo braku tytułu prawnego do nieruchomości, jest uzasadniona materialnoprawnie, nawet jeśli okres obowiązywania opłaty częściowo nie jest objęty sankcją z uwagi na przedawnienie.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż środki przyznane w oparciu o zaskarżone decyzje zostały pobrane nienależnie, uznając za prawidłowe ustalenia, że działania I. N. polegały na stworzeniu sztucznych warunków uzyskania korzyści finansowych, co uzasadnia obowiązek zwrotu przyznanych kwot.

Nieuzupełnienie formalnych braków skargi, tj. brak numeru PESEL, w wyznaczonym terminie skutkuje jej odrzuceniem. Naczelny Sąd Administracyjny twierdzi, że doręczenie wezwania do uzupełnienia było prawidłowe, a argumenty o błędach w doręczeniu są nieudokumentowane.

Odrzucenie skargi przez WSA z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych, w tym brak numeru PESEL, jest zasadne. Pierwsze pismo w sprawie, jakim jest skarga, podlega rygorowi formalnemu, a nieuzupełnienie braków skutkuje odrzuceniem na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.

Nadawca przesyłki, który nie podjął działań w celu upewnienia się, że pojazd nie stał się nienormatywny po załadunku, ponosi odpowiedzialność za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia, jeśli istnieją dowody jego wpływu na powstanie naruszenia. Skarga kasacyjna oddalona.