Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych

Zgodnie z art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej, odpowiedzialność członków zarządu obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu. Przepis ten jednoznacznie wiąże odpowiedzialność z momentem powstania zobowiązania podatkowego z mocy prawa, a nie z datą wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania w kwocie

Członek zarządu chcąc uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, może wykazać, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające ogłoszeniu upadłości, tj. postępowanie układowe bądź też, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości nastąpiło bez jego winy

Członek zarządu chcąc uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, może wykazać, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające ogłoszeniu upadłości, tj. postępowanie układowe bądź też, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości nastąpiło bez jego winy

Odpowiedzialność podatkowa osoby trzeciej za zaległości podatkowe spółki wygaśnie jeszcze przed upływem terminu, o którym mowa w art. 118 § 2 Ordynacji podatkowej tylko wówczas, gdy wcześniej przedawni się zobowiązanie pierwotnego dłużnika. Tylko w takim przypadku może dojść do zwolnienia z odpowiedzialności osoby trzeciej, co jednak nie może prosto przełożyć się na treść decyzji wydanej w wyniku prawidłowo

Uzyskanie przez spółkę partnerską w wyniku przekształcenia - obok wkładów wniesionych uprzednio do spółki komandytowej - innych składników majątkowych nabytych w czasie działalności spółki komandytowej wchodzi w zakres podstawy opodatkowania i podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji opodatkowaniu podlega różnica pomiędzy wartością majątku wniesionego do spółki partnerskiej

Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych

Wina w ujęciu art. 116 § 1 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej to zarówno wina umyślna i związana z nią świadomość istnienia wymagalnych zobowiązań podatkowych, jak i wina nieumyślna w postaci lekkomyślności lub niedbalstwa, które zakłada brak "świadomości" ale opiera się na powinności i możliwości przewidywania istnienia wymagalnych zobowiązań podatkowych.

Jednym z warunków, zawartych w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla uznania danej nieruchomości za środek trwały jest przewidywanie jej używania w okresie dłuższym niż rok na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, bądź oddanie do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 tej ustawy, to brak jego spełnienia uniemożliwia

Jednym z warunków, zawartych w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla uznania danej nieruchomości za środek trwały jest przewidywanie jej używania w okresie dłuższym niż rok na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, bądź oddanie do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 tej ustawy, to brak jego spełnienia uniemożliwia