Nawet przy założeniu omyłki sądu lub wręcz wadliwości rozstrzygnięcia zawartego w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, uwzględniającego skargę na bezczynność, pozostaje ono wiążące. Stanowił o tym uprzednio obowiązujący art. 209 Kpa, jak i obecnie art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Prawomocny wyrok sądu administracyjnego, który

Nieprawidłowe pouczenie strony przez organ pierwszej instancji o przysługujących środkach zaskarżenia od postanowienia o wznowienie postępowania nie daje organowi odwoławczemu podstawy do skontrolowania w trybie art. 138 Kpa postanowienia, na które przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują żadnych środków zaskarżenia.

Przepis art. 8 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ nie może stanowić podstawy do przejęcia na własność Państwa budynków innych, niż znajdujące się na gruncie w dniu wejścia w życie tego dekretu. W szczególności przepis ten nie może stanowić podstawy do przejęcia budynków wzniesionych po dniu 21 listopada 1945 r.

Wydanie przez organ odwoławczy ostatecznej w toku instancji decyzji rozstrzygającej o istnieniu obowiązku podatkowego i wysokości zobowiązania podatkowego powoduje, że wstrzymanie wykonania decyzji organu I instancji traci moc prawną, a zobowiązanie ustalone decyzją organu odwoławczego staje się wymagalne i wynikający stąd obowiązek podlega egzekucji administracyjnej.

Mieszkańcy, w tym poszczególni członkowie spółdzielni mieszkaniowych nie są stronami, lecz "osobami trzecimi" w procesie inwestycyjnym.

Okoliczność, że zawarte w zaskarżonej decyzji pouczenie mówi o dopuszczalności wniesienia skargi do sądu, nie może przesądzać o prawie do skorzystania z tej drogi bez spełnienia wymogu z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. O dopuszczalności skargi nie może stanowić wola organu administracyjnego, względnie niewłaściwe rozumienie

Na postanowienie, wydane na podstawie art. 59 par. 2 Kpa, o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, jako nie podlegające zaskarżeniu w drodze zażalenia i nie kończące postępowania co do istoty, jak również nie kończące postępowania odwoławczego, skarga do sądu nie przysługuje.

Art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewiduje szczególny przypadek samoistnego powstania obowiązku podatkowego, w efekcie samego wystawienia faktury lub rachunku uproszczonego, wykazującego kwotę podatku od towarów i usług, przy czym obowiązek ten przyjmuje postać swoistej sankcji.

Koszty związane z zawarciem umowy kupna-sprzedaży należą do kategorii "kosztów związanych bezpośrednio z zakupem" i wchodzą w skład ceny nabycia stanowiącej podstawę do wyliczenia odpisów amortyzacyjnych środków trwałych wliczanych do kosztów uzyskania przychodu.

Przed wydaniem decyzji o cofnięciu zezwolenia dewizowego na organie spoczywa obowiązek przeprowadzenia postępowania dowodowego zgodnie z art. 7 i art. 81 Kpa.

Istotna dla oceny, czy dane urządzenie może być zaliczone do środków trwałych, jest jego wartość w stanie kompletnym i zdatnym do użytku.

Odwołanie notariusza ze stanowiska na podstawie art. 16 par. 3 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91 ze zm./ nie jest odwołaniem dyscyplinarnym Sąd dyscyplinarny wypowiadając się w takiej sprawie nie działa według przepisów regulujących odpowiedzialność dyscyplinarną notariuszy.

Rozstrzygnięcie prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w sprawie świadczenia określonego w art. 65 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 267 ze zm./ jest decyzją administracyjną podlegającą kontroli sądu administracyjnego.

Żaden z przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wprowadza zakazu skorygowania uprzednio złożonej deklaracji podatkowej i w konsekwencji obniżenia w odpowiednim trybie kwoty podatku należnego, pod tym jednak warunkiem, że obniżenie podatku należnego następuje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał

Dla zastosowania art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ konieczne jest ustalenie, czy inwestor po dniu 1 stycznia 1995 r. prowadził faktycznie roboty budowlane, rozpoczęte przed tą datą - bez wymaganego pozwolenia lub w sposób odbiegający od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu na budowę. Rzeczywiste bowiem zaniechanie przez inwestora

Wycofanie przez prokuratora sprzeciwu po wszczęciu postępowania z urzędu przez organ na zasadzie art. 157 par. 2 w związku z art. 186 Kpa nie może być uznane przez ten organ za podstawę do umorzenia na podstawie art. 105 Kpa postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.

Na podstawie art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ tylko podatnik sprzedający w ciągu ostatnich trzech miesięcy przed wejściem w życie podatku od towarów i usług, ponad 65 procent towarów osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej, mógł całość zapasów, jakie pozostały mu na dzień 5 lipca 1993

Grunty, na których spółdzielnia mieszkaniowa realizuje inwestycje w zakresie budowy domów, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki określonej w art. 5 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/.

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.

1. W razie ubiegania się o pozwolenie na broń sportową członka Bractwa Kurkowego należy szczegółowo rozważyć, czy tego rodzaju członkostwo obok innych "okoliczności faktycznych" nie przemawia za wydaniem pozwolenia na broń sportową. 2. Utożsamianie czynnego uprawiania strzelectwa z członkostwem w klubie sportowym oraz pogląd, że przynależność do Bractwa Kurkowego nie stanowi okoliczności uzasadniającej

1. Użycie w nazwie dokumentu "rachunek" a nie "faktura" w 1993 r. nie stanowiło przeszkody do naliczania w oparciu o ten dokument podatku do odliczenia zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/. Również w tym okresie kopia faktury mogła stanowić podstawę naliczenia takiego podatku, zaś przepisy nie pozwalały

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ daje możliwość zaskarżenia do sądu administracyjnego uchwały podjętej przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, przez każdego, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone taką uchwałą - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia. Przepis ten nie