Uchylenie w całości wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z powodu naruszenia art. 141 § 4 P.p.s.a., poprzez sporządzenie uzasadnienia nieuwzgledniającego zasadniczych elementów umożliwiających kontrolę instancyjną. Sprawa przekazana do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że organ kontroli zobligowany jest do merytorycznego rozpatrzenia sprzeciwu wniesionego przez kontrolowanego, nawet jeśli został on wniesiony po terminie, z racji na zapewnienie prawa do ochrony wynikającą z ustawy Prawo przedsiębiorców.

Dla odmowy przyznania dofinansowania konieczne jest, aby zaległości składkowe dotyczyły pracowników niepełnosprawnych na umowach o pracę. Rozłożenie zaległych składek na raty nie anuluje wymogu terminowego uiszczenia płatności.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość decyzji organów administracyjnych w przedmiocie przyznania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej za rok 2019 oraz prawidłowość zastosowanych sankcji.

Sprzeciw w trybie ustawy Prawo przedsiębiorców nie podlega procedurom k.p.a. jako postępowaniu administracyjnemu. O ewentualnym naruszeniu terminu wniesienia sprzeciwu rozstrzyga wyłącznie Prawo przedsiębiorców.

Sprzeciw przedsiębiorcy na czynności kontrolne, mimo uchybienia formalnego, powinien prowadzić do merytorycznego zbadania zarzutów, zwłaszcza gdy dotyczą one przekroczenia zakresu kontroli, o ile termin zamknięcia kontroli nie był przekroczony obiektywnie. Rozstrzygnięcie NSA odmawia uznania formalizmu w ocenie realnego czasu trwania kontroli jako przesłanki sprzeciwu.

Prezes PFRON powinien sprawdzić terminowość poniesienia kosztów płacy za pracowników niepełnosprawnych, opierając się na własnej ocenie dowodów, nie bazując wyłącznie na informacjach od ZUS. Liczy się rzeczywista data opłacenia składek przez pracodawcę, a nie administracyjne rozliczenia kont.

Skarga kasacyjna Ł.B. od wyroku WSA w Olsztynie dotycząca nienależnie pobranych płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych poprzez sztuczne stworzenie warunków została oddalona. NSA potwierdził, że procedura dowodowa była prawidłowa, a decyzja administracyjna zgodna z przepisami prawa unijnego i krajowego.

Skarżący nienależnie uzyskał płatności rolne w wyniku stworzenia sztucznych warunków sprzecznych z celami wsparcia, co uzasadnia ich zwrot. Sąd potwierdził prawidłowość decyzji organów i oddalił skargę kasacyjną.

NSA uchylił wyrok WSA oraz decyzję ARiMR, uznając naruszenie art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 2988/95 przez błędną wykładnię przerwania przedawnienia oraz niepełne rozważenie momentu ustania nieprawidłowości powtarzających się.

Przewóz okazyjny osób niespełniający kryterium konstrukcyjnego określonego w art. 18 ustawy o transporcie drogowym stanowi naruszenie prawa, uzasadniające nałożenie kary pieniężnej zgodnie z art. 92a u.t.d. Użycie aplikacji mobilnej do zleceń nie zwalnia z obowiązków licencyjnych.

Organem odpowiedzialnym za zwrot dotacji oświatowej jest podmiot prowadzący szkołę/placówkę w roku, w którym dotacja została pobrana. Decyzje skierowane do niewłaściwego organu prowadzącego są nieważne z powodu naruszenia art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a.

NSA potwierdza legalność decyzji organu o kontynuacji postępowania egzekucyjnego, uznając zawieszenie biegu terminu przedawnienia składek za zasadne w świetle podjętych czynności egzekucyjnych. Brak jest podstaw do umorzenia długu wobec nieprzedawnienia zobowiązania.

W postępowaniu zabezpieczającym nie mogą być rozpatrywane zarzuty formalnopodmiotowe, a zabezpieczenia nałożone, gdy G. S.A. była funduszem inwestycyjnym, są właściwe i nie nadużywające środków prawnych. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.

Za naruszenie przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o transporcie drogowym można nałożyć odrębne kary administracyjne, gdyż te akty prawne regulują różne obszary i chronią odrębne interesy prawne. Nie jest tożsamość deliktów, gdy wykroczenia odnoszą się do różnych kryteriów prawnych.

Nienależnie pobrane płatności podlegają zwrotowi, chyba że przedawnienie przed roszczeniem o zwrot zostało przerwane przez akt władzy, który wyraźnie wskazuje na postępowanie w sprawie nieprawidłowości, co nie miało miejsca w przedmiotowej sprawie.