Orzeczenia
O sposobie powstawania zobowiązań podatkowych nigdy nie decyduje przebieg postępowania dowodowego i przyjęcie bądź pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu podatkowym.
Spółka cywilna jest stosunkiem obligatoryjnym, nie jest natomiast jednostką organizacyjną, nie posiada podmiotowości prawnej. Nie mają więc zastosowania do spółki cywilnej przepisy prawne stosowane w odniesieniu do osób prawnych czy jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej. Spółka cywilna nie jest również podmiotem gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1989 r. o działalności
Zaistnienie w toku postępowania o wymeldowanie osoby z pobytu w lokalu okoliczności, które warunkowały wydanie orzeczenia merytorycznego rozstrzygającego sprawę co do istoty przez właściwy organ meldunkowy uprzednim rozstrzygnięciem przez sąd wstępnego zagadnienia prawnego, jakim było ustalenie spełnienia przesłanki dobrowolnego opuszczenia lokalu, zobowiązuje organ administracji z urzędu do zawieszenia
Obowiązki ewidencyjne nałożone na podatników przepisem art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ służą prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej w podatku od towarów i usług. Nie oznacza to tylko prawidłowości formalnej, a więc prowadzenia ewidencji w zgodzie z określonymi wymogami natury księgowo-rachunkowej
1. Fakturę korygującą, o jakiej mowa w par. 25 i par. 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ wystawia ten podatnik, który wystawił fakturę. 2. Nie może wystawić faktury korygującej osoba, która wystawiła fakturę, a następnie zaprzestała prowadzenia działalności
Zarówno pod rządami art. 208 kodeksu postępowania administracyjnego, jak też na gruncie art. 55 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ sąd administracyjny orzeka o zwrocie kosztów postępowania tylko wówczas, gdy uwzględnia skargę. Uwzględnienie kosztów następuje od organu, który wydał zaskarżony akt, na rzecz skarżącego.
Błędne jest stanowisko, że par. 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 132 poz. 635 ze zm./ stosuje się tylko do podatników, którzy rozpoczęli działalność po 1 stycznia 1994 r.
W myśl art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433/ w razie orzeczenia rozwodu małżonków zajmujących kwaterę, każdy z rozwiedzionych małżonków może w dalszym ciągu zamieszkiwać w tej kwaterze. Oznacza to, że skarżąca nie może być pozbawiona uprawnienia do przebywania w przedmiotowym lokalu w drodze złożenia stosownego
Zarzut przedawnienia zobowiązania podatkowego z uwagi na upływ pięcioletniego terminu z art. 30 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, nie może uzasadniać uchylenia zaskarżonej decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny, jeżeli w chwili wydania tej decyzji przedawnienie jeszcze nie nastąpiło.
Utworzenie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i powierzenie jej administrowania cudzymi aktywami i pasywami nie zmieniło faktu, że od chwili likwidacji państwowego gospodarstwa rolnego mamy do czynienia z długiem Skarbu Państwa. W tej sytuacji potrącenie zobowiązania podatkowego z wzajemnej wierzytelności podatnika wobec Skarbu Państwa jest dopuszczalne /art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r
Towary przywożone w ramach umowy leasingu, nadal stanowiące własność leasingodawcy, podlegają odprawie celnej czasowej w trybie art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.
Wymogi formalne, stawiane fakturom VAT nie mogą być celem samym w sobie, zwłaszcza w sytuacji, gdy organy podatkowe nie mają wątpliwości co do tego, że kwestionowane faktury odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze i ujęte zostały w ewidencji zakupu.
1. Sprawa wymierzenia dziesięciokrotnej należności za wyłączenie gruntu leśnego z produkcji leśnej oraz nałożenia obowiązku przywrócenia produkcji leśnej na tym gruncie dotyczy stosunku administracyjnoprawnego zachodzącego między organem administracji właściwym w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych a osobą, która dokonała określonego wyłączenia danego gruntu. Kwestie te nie odnoszą się do praw
Uchwały organów gminy ustalające dla miejscowej społeczności ogólne zasady zarządu majątkiem gminy i reguły gospodarowania nim mieszczą się w kategorii uchwał z zakresu administracji publicznej i są zaskarżalne do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.
W przypadku złożenia pisma przed upływem terminu odwołania, z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji, organ podatkowy winien podjąć działania mające na celu ustalenie rzeczywistych intencji pisma i rozpoznać je jako odwołanie.
1. Na postanowienia o odmowie wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. 2. Artykuł 219 Kpa ma zastosowanie także w sprawach, w których organ administracji nie jest właściwy do wydawania zaświadczenia /art. 217 Kpa/.
Przepis art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie obejmuje swoim zakresem istniejących budynków, które zostały poddane remontowi kapitalnemu; obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstaje w odniesieniu do tych budynków w chwili określonej w art. 6 ust. 1 tej ustawy.
Niedopuszczalne jest stosowanie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego na podstawie ust. 3 art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w sytuacji, gdy wcześniejsza decyzja, oparta na dyspozycji ust. 1 art. 36 była wadliwa.
na podstawie art. 11 ust. 1 i art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /t. j. Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470 ze zm./ zwrócić się do Trybunału Konstytucyjnego z następującym pytaniem prawnym: czy przepis par. 44 ust. 1 pkt 1 lit. "a" i "b" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o
Żaden przepis ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91/ nie uprawnia organów samorządu notarialnego do wydawania przepisów powszechnie obowiązujących, w tym regulujących kwestie rozmieszczenia kancelarii notarialnych.
Decyzja ustosunkowująca się do wniosku o rozłożenie płatności podatku na raty ma, zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, w pełni uznaniowy charakter. Skoro zaś ustawodawca powierzył organowi rozstrzygającemu pełną swobodę co do tego czy udzielić podatnikowi tego rodzaju ulgi czy też nie, to w ramach tej swobody mieści się