Fakt zatarcia skazania i związana z nim fikcja prawna nie wyklucza uwzględnienia wcześniejszych skazań w procedurze koncesyjnej, przy ocenie zagrożeń dla bezpieczeństwa publicznego w działalności ochrony osób i mienia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż działalność rolnicza asesora komorniczego nie jest sama w sobie działalnością gospodarczą, a kwestia jej prowadzenia powinna być rozpatrywana pod kątem wpływu na wykonywanie obowiązków asesora zgodnie z art. 34 ust. 2 u.k.s.

Zakaz wynikający z art. 86a ustawy - Prawo farmaceutyczne nie konstytuuje obowiązku daniny publicznej, przez co nie podlega interpretacji indywidualnej na podstawie art. 34 ust. 1 Prawa przedsiębiorców.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że nałożenie kary pieniężnej przez KNF było zgodne z prawem i proporcjonalne, pomimo braku posiadania przez skarżącego informacji poufnych w okresie zamkniętym.

Umowa o świadczenie usług, której przedmiotem jest przygotowanie i prowadzenie ćwiczeń fitness, stanowi umowę podlegającą pod przepisy o zleceniu, a nie umowę o dzieło, z uwagi na brak zindywidualizowanego rezultatu oraz powtarzalność świadczeń.

Nie jest możliwe przyjęcie fikcji doręczenia, gdy nie spełniono wszystkich przesłanek określonych w art. 44 k.p.a. Skuteczne doręczenie wymaga spełnienia całej procedury, a nie jej elementów.

Utrzymywanie automatów do gier o charakterze losowym bez koncesji stanowi naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych. Organ administracyjny miał podstawy do nałożenia kary pieniężnej, a decyzje sądów niższych instancji były prawidłowe i oparte na wystarczających dowodach.

Świadczenia niepieniężne wspólników spółki z o.o., spełniające charakter świadczeń usługowych, kwalifikują się do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym jako umowy zlecenia zgodnie z art. 750 k.c., co wynika z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Zakaz dystrybucji leków na podstawie art. 86a ustawy Prawo farmaceutyczne nie stanowi obowiązku świadczenia daniny publicznej w rozumieniu art. 34 ust. 1 Prawa przedsiębiorców, wobec czego nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Słowny znak towarowy "AKADEMIA DERMATOSKOPII" jako pozbawiony zdolności odróżniającej, opisujący jedynie rodzaj i miejsce świadczenia usług, nie kwalifikuje się do udzielenia prawa ochronnego na mocy przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej.

Nie można unieważnić prawa ochronnego na znak towarowy "EPOXILINA", gdyż nie wykazano identyczności lub podobieństwa towarów oraz powszechnego używania wcześniejszego znaku "POXILINA". Ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd nie zachodzi.

Zakazy wynikające z art. 86a ustawy - Prawo farmaceutyczne, regulujące dystrybucję produktów leczniczych, nie stanowią danin publicznych, co wyklucza możliwość interpretacji na podstawie art. 34 ust. 1 Prawa przedsiębiorców dotyczącej obowiązków daninowych.