Wydanie decyzji we wznowionym postępowaniu, w której nie uchyla się decyzji dotychczasowej, a jedynie orzeka o istocie sprawy, stanowi rażące naruszenie prawa i uzasadnia stwierdzenie nieważności decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Domniemanie prawne dotyczące danych zawartych w Krajowym Rejestrze Elektronicznym Przedsiębiorców Transportu Drogowego obliguje zarządzających do dbania o wpisy w ewidencji; brak aktualności badań technicznych pojazdu w rejestrze nie może być uznawany za okoliczność ponadprzeciętną uwalniającą od odpowiedzialności, zgodnie z art. 92c ust. 1 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym.

Ocena zdolności finansowej wnioskodawcy w postępowaniach o dofinansowanie projektów powinna opierać się na danych finansowych samego wnioskodawcy, a nie podmiotu nadrzędnego w sytuacjach, gdy wnioskodawca nie wykazuje jednoznacznie, że podmiot nadrzędny gwarantuje finansowanie realizacji projektu.

Decyzja administracyjna o zwrocie dotacji ma charakter deklaratoryjny i nie tworzy nowego zobowiązania, a fakt wynika z samego niewłaściwego wykorzystania dotacji. Organ administracyjny jest jedynym podmiotem właściwym do ustalenia dat, od których nalicza się odsetki od dotacji, a każda decyzja musi jednoznacznie wskazywać beneficjenta jako stronę postępowania.

Decyzja o zwrocie dotacji, mająca charakter deklaratoryjny, nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie stwierdza fakt nieprawidłowego wykorzystania środków. W związku z tym, ewentualne naruszenia proceduralne nie mają wpływu na możliwość stwierdzenia nieważności takiej decyzji.