1. Przychodem zawodników są ponoszone przez klub świadczenia związane z wynajmem mieszkań czy samochodów dla zawodników. 2. Zapłacenie przez klub kary nałożonej na zawodnika stanowi nieodpłatne świadczenie klubu na rzecz zawodnika i ma oczywisty wpływ na wysokość przychodu zawodnika.
Niewpisanie do ewidencji przewidzianej w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jakiegoś zakupu towaru i związanej z nim kwoty podatku naliczonego nie wyłącza prawa podatnika do odliczenia kwoty tego podatku od podatku należnego na zasadzie art. 19 tej ustawy.
1. Wystawienie faktury niedokumentującej rzeczywistej sprzedaży nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług - w tym również na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Unormowanie art. 33 ust. 2 tej ustawy ma zastosowanie wyłącznie w przypadkach wystawienia faktury dokumentującej
Jeżeli umowa cywilna zawarta została na okres dłuższy aniżeli jeden rok podatkowy i z tytułu jej umówionego wykonania w roku podatkowym spełnione zostało tylko jednorazowe świadczenie pieniężne, zapłacona kwota nie stanowi w tym roku podatkowym wykonania renty uprawniającego do odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
Nie każdy fakt uwięzienia w czasie okupacji jest równoznaczny z represją, do której stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./. Przepisy powołanej ustawy stosuje się do osób, które podlegały represjom wojennym w rozumieniu tej ustawy. Do represji zostały zaliczone
Z art. 28 ust. 2 i art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie wynika prawnomaterialny obowiązek podatnika dowodzenia poniesienia wydatków mieszkaniowych wyłącznie poprzez dowód z dokumentu. Przedstawiony pogląd prawny wynika zarówno z wykładni językowej, przepisów art. 28 ust. 2 i art. 21 ust. 1 pkt 32
Przyznanie określonym organom ustawowych kompetencji oznacza obowiązek ich realizacji. Nie do przyjęcia w demokratycznym państwie prawa w myśl zasady zaufania do Państwa i stanowionego przezeń prawa - jest sytuacja gdy właściwy organ przyznanych mu kompetencji nie wykonuje i na dodatek oznajmia, że niemożność ma charakter trwały - np. w okresie danego roku kalendarzowego. Wykonywanie ustawowych kompetencji
1. Decyzja wydana na podstawie art. 6 ust. 7a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ - z powodu zmiany sposobu wykorzystania budynku albo gruntu lub ich części - musi się ograniczać do zmiany wysokości ustalonego podatku i nie może być skierowana do innego kręgu osób niż decyzja zmieniana. 2. Od dnia 1 stycznia 1998 r. - stosownie do art. 1 ust
Żaden przepis prawa, w szczególności przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nie nadają organom administracyjnym uprawnienia do nałożenia na inwestora obowiązku doprowadzenia do rozgraniczenia jego nieruchomości, w sytuacji gdy wykazał on w sposób niewadliwy prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, ponieważ nie jest to obowiązek o charakterze
Korzystanie przez podatnika ze swych proceduralnych uprawnień nie może być wskazywane przez organ podatkowy jako powód usprawiedliwiający przewlekłość postępowania /art. 125 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Sprostowanie kwoty wymierzonego podatku na podstawie art. 215 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest możliwe tylko wówczas, jeżeli decyzja podatkowa zawiera prawidłowe uzasadnienie w zakresie podstaw opodatkowania i wymiaru podatku, z którego w sposób bezpośredni i jednoznaczny wynika, że weryfikowana wadliwość co do wysokości podatku jest wyłącznie
Dotychczasowe uposażenie i inne należności pieniężne, zachowane przez żołnierza na podstawie par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 marca 1992 r. w sprawie żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa w składzie misji specjalnych organizacji międzynarodowych /Dz.U. nr 34 poz. 147 - obecnie par. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r
Przepis art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie zawiera zezwolenia na rezygnację z opinii biegłych przy ustalaniu wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnej ze względu na szczególne cechy sprawy. Na podstawie wykładni celowościowej organy podatkowe nie mogą uznać się za zwolnione z obowiązku powołania opinii biegłych, gdyż z punktu
Z porównania treści przepisów art. 14 ust. 1 i ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że osobą rozpoczynającą w trakcie roku podatkowego czynności podlegające opodatkowaniu jest ten, kto nie wykonywał tych czynności w poprzednim roku podatkowym.
Zmiana kwoty zaległości podatkowej w trakcie postępowania o rozłożenie jej na raty nie uzasadnia umorzenia postępowania administracyjnego na podstawie art. 208 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, jeżeli istnieje zaległość podatkowa i wniosek strony o rozłożenie zaległości podatkowej na raty.
Stwierdzenie przez organ odwoławczy, że organ pierwszej instancji nie uznając ksiąg prowadzonych przez spółkę za dowód, w protokole ich badania nie określił ani okresu ani części w jakiej nie uznaje się ksiąg za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisach powoduje, że tego rodzaju braku nie może uzupełnić w postępowaniu dowodowym organ odwoławczy, gdyż może to wymagać zbadania dokumentów źródłowych
Art. 115 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, stanowiący o odpowiedzialności wspólnika spółki cywilnej całym jego majątkiem solidarnie ze spółką i pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki lub wspólników wynikające z działalności spółki, uprawnia organ podatkowy do określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów
1. Ocena prawna dotycząca zgodności uchwały rady gminy z prawem, wyrażona przez sąd w wyroku uchylającym rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody o stwierdzeniu nieważności tej uchwały, wiąże sąd /art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ także przy ocenie dopuszczalności w rozumieniu art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie
Organ administracji publicznej wydając decyzję z powołaniem na art. 43 ust. 2a ustawy z dnia 29 listopada 1990 roku o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ winien ocenić całokształt okoliczności sprawy. W przypadku ustalenia zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej należy ustalić czy prowadzone jest wspólne gospodarstwo domowe, czy też zachodzi sytuacja wyłącznie wspólnego zamieszkiwania
1. Przyłącze wodociągowe, użytkowane poza budynkiem, jako część sieci wodociągowej jest budowlą w rozumieniu ustawy. Nie ma przy tym znaczenia, czy biegnie ono od ujęcia wody z rzeki, studni głębinowej, czy od zwykłej studni, jeżeli wykracza poza obręb nieruchomości, na której znajduje się obiekt zasilany w wodę, bądź przyłącze zasila kilka obiektów na danym obszarze. 2. Fakt, że przyłącze wodociągowe
Cofnięcie skargi na decyzję kasacyjną oznacza uprawomocnienie się zaskarżonej decyzji, a tym samym obowiązek organu I instancji ponownego rozpatrzenia sprawy w terminie przewidzianym w Kodeksie postępowania administracyjnego.
1. Ustawodawca obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wiąże z nabyciem towarów i czynnościami z tym związanymi /otrzymanie faktury, otrzymanie towaru, zapłacenie przedpłaty/, a nie z faktem rzeczywistego wykorzystania nabytych towarów do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług /art. 19 ust. 1, ust. 3 i 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług
1. Dla uznania inwestycji za obiekt budowlany nie jest wymagane trwałe związanie z gruntem, a nawet posiadanie ścian; wystarczy, że jest to konstrukcja przestrzenna, posiadająca jako element konieczny pokrycie dachowe, które w jakikolwiek sposób łączy się z gruntem. 2. Jednakowa sankcja spotyka inwestorów, którzy spełniając teoretycznie wszystkie materialne przesłanki dopuszczalności wszczęcia procesu
W sytuacji, gdy wyraźny przepis prawa materialnego /art. 30 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne: Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./ wymaga wydania postanowienia o wszczęciu postępowania rozgraniczeniowego dopuszczalna jest możliwość wydania przez organ administracji publicznej rozstrzygnięcia o odmowie wszczęcia takiego postępowania z powodu braku przymiotu strony osoby składającej