Sprzedaż nieruchomości przez skarżącego, jako działanie zorganizowane, ciągłe i nastawione na zysk, stanowi działalność gospodarczą, skutkującą opodatkowaniem przychodów zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., a nie jako przychód z majątku prywatnego.

Składki opłacane przez pracodawcę na rzecz pracownika z tytułu umowy ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym stanowią przychód ze stosunku pracy w chwili poniesienia przez pracodawcę wydatku, a zastosowanie zwolnienia podatkowego na późniejszym etapie jest nieuzasadnione.

Podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W przypadku wykrycia fikcyjnych faktur, uprawnienie do odliczenia VAT zostaje zakwestionowane, w szczególności gdy strona nie wykazuje należytej staranności w weryfikacji transakcji.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie został uchylony z uwagi na nieważność postępowania, polegającą na pozbawieniu strony możliwości obrony swych praw poprzez brak zawiadomienia o posiedzeniu niejawnym. Sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania.

Przychody z tytułu licencji do oprogramowania komputerowego nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce.

W ocenie NSA ustalenie stałego miejsca prowadzenia działalności wymaga obiektywnej analizy zaplecza personalnego i technicznego. Brak dostatecznych dowodów kontroli Skarżącej w Polsce skutkował uchyleniem wcześniejszej decyzji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że ocena instrumentalności wszczęcia postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia przedawnienia wymaga wnikliwej kontroli sądowej. Uchylając wyrok WSA, NSA podkreślił, że takie badanie należy przeprowadzić zgodnie z uchwałą I FPS 1/21.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i oddalił skargę strony na postanowienie DIAS o stwierdzeniu niedopuszczalności zażalenia, uznając, że staranność organu w wydaniu decyzji oraz brak skutecznego doręczenia czynią zażalenie bezzasadnym.

Decyzja dotycząca podatku od towarów i usług za 2016 rok nie może być uchylona na podstawie nieprawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego dotyczącego poprzedniego okresu rozliczeniowego.

Przewlekłość postępowania podatkowego prowadzonego przez organ podatkowy, objawiająca się długimi przerwami między czynnościami, stanowi rażące naruszenie prawa do rozpoznania sprawy w odpowiednim terminie, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej organu.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził przewlekłość postępowania prowadzonego przez organ podatkowy z rażącym naruszeniem prawa, oddalając skargę kasacyjną i nakładając obowiązek kosztów postępowania kasacyjnego na organ podatkowy.

Wznowienie postępowania podatkowego nie jest uzasadnione, gdy nie zachodzą przesłanki z art. 240 § 1 O.p., a nowe okoliczności lub dowody nie wpływają na decyzję ostateczną.

Wszczęcie postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego może mieć charakter instrumentalny, jeżeli nie podjęto realnych działań merytorycznych w postępowaniu karnym. (NSA, I FSK 540/21)