W sprawie nie zachodzą przesłanki do odstąpienia od nałożenia kary na przewoźnika na podstawie art. 24 ust. 3 u.s.m., mimo zarzutów dotyczących jego sytuacji ekonomicznej. Kara jest uzasadniona dla sprawnego działania systemu monitorowania transportu towarów.

Umowa o świadczenie usług polegająca na wygłoszeniu autorskich wykładów podlega przepisom o zleceniu; nie stanowi umowy o dzieło, co uzasadnia obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego wykładowcy (art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) uśoz).

Umowy o świadczenie usług w postaci świadczenia wykładów, seminariów nie mogą być kwalifikowane jako umowy o dzieło i podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Umowy o przygotowanie i wygłoszenie wykładów, choć indywidualizowane, nie mają cech umowy o dzieło. Umowy te, uznane za świadczenie usług stosowane na podstawie zlecenia, uzasadniają obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowy zawarte pomiędzy stronami należy zakwalifikować jako umowy o świadczenie usług, co skutkuje podleganiem obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny, przyznając zasadność skardze kasacyjnej, uchyla zaskarżony wyrok i decyzję, wskazując, że nałożenie obowiązku przekazania danych pasażerów lotów wewnątrzunijnych bez konkretnego zagrożenia narusza przepisy unijne, a szczególnie dyrektywę 2016/681.

Obowiązek uiszczania opłaty abonamentowej na rzecz Poczty Polskiej S.A. przez posiadacza zarejestrowanego odbiornika RTV wynika z samej ustawy abonamentowej i trwa do czasu formalnego wyrejestrowania odbiornika, niezależnie od faktycznego korzystania z urządzenia.

Obowiązek poddania się szczepieniom ochronnym wynika z ustawowych przepisów i nie można odstąpić od jego egzekucji bez udokumentowanych przeciwwskazań zdrowotnych. Obecny stan prawny, na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia, precyzyjnie określa zasady ich realizacji oraz wymagalność.

Ocena projektu wniosku o dofinansowanie przez Agencję Rozwoju Regionalnego S.A., w zakresie posiadania niezbędnych pozwoleń, może podlegać kontroli sądowej, gdy ocena ta jest uznana za przeprowadzoną w sposób naruszający prawo i zasady regulaminowe.

Unieważnienie zgłoszenia celnego wywozowego jest zasadne w przypadku nieprzedstawienia wiarygodnych, poświadczonych dowodów na wywóz towarów poza obszar celny UE, w terminie 150 dni od daty zwolnienia towarów do procedury wywozu.

Obowiązek uiszczania opłaty abonamentowej za zarejestrowany odbiornik RTV trwa do czasu przedstawienia dowodu jego wyrejestrowania; zmiana miejsca zamieszkania czy przeniesienie prawa własności nie znoszą tego obowiązku.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że skarżąca wytworzyła sztuczne warunki do uzyskania płatności dla ONW, pozorując działalność rolniczą, co jest sprzeczne z art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

W przypadku wystąpienia przez wnioskodawcę o płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przy pozorowaniu działalności rolniczej, organ prawidłowo odmawia przyznania wsparcia, uznając stworzenie sztucznych warunków do osiągnięcia korzyści finansowych.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że w sprawie dotyczącej obciążenia wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego zastosowanie mają przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w brzmieniu obowiązującym przed 20 lutego 2021 r., jeżeli umorzenie postępowania nastąpiło przed tą datą.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że umorzenie obowiązku egzekucyjnego wobec skarżącej jest bezzasadne, gdyż obowiązek wynika z samodzielnego tytułu skarżącej z art. 71a § 9 u.p.e.a., a nie sukcesji prawnej.

Brak właściwego rozumienia przepisów dotyczących rozłożenia zobowiązania na raty i wymagalności uniemożliwia prowadzenie egzekucji administracyjnej, bowiem nie doszło do terminowej wymagalności określonych rat; wysłanie upomnienia przed czasem było przedwczesne i niedopuszczalne.

Rozstrzygnięcie wskazuje, że wymóg posiadania tytułu prawnego do gruntu państwowego, jako przesłanka przyznania płatności, nie narusza prawa unijnego ani konstytucyjnego porządku prawnego i jest uzasadnionym warunkiem w ramach ustawy PROW.

NSA oddala skargi kasacyjne, podkreślając, że decyzje o rozłożeniu należności muszą być precyzyjnie sformułowane, zapewniając jednoznaczność wymagalności. Upomnienie musi być prawidłowo doręczone, a brak uczestnictwa strony w postępowaniu uzasadnia wznowienie procesu.

Sąd podtrzymuje decyzję administracyjną o odmowie przyznania dopłat bezpośrednich z uwagi na ustalenie istnienia sztucznie stworzonych warunków do uzyskania płatności, co było sprzeczne z wynikającymi z odpowiednich przepisów celami wsparcia rolniczego.

Warunek legitymowania się tytułem prawnym do gruntu będącego własnością Skarbu Państwa, w celu uzyskania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej, jest zgodny z przepisami krajowymi i unijnymi oraz odpowiada wymogom proporcjonalności i równego traktowania.