Orzeczenia
Przepis art. 139 Kpa nie ma zastosowania przy rozpatrywaniu sprawy przez organ pierwszej instancji w postępowaniu toczącym się w następstwie kasacyjnej decyzji organu odwoławczego wydanej na podstawie art. 138 par. 2 Kpa.
Brak legitymacji do wniesienia odwołania ma miejsce wówczas, gdy osoba składająca odwołanie nie brała udziału w postępowaniu w pierwszej instancji i nie twierdzi w odwołaniu, że zaskarżona przez nią decyzja narusza jej interes prawny lub obowiązek, jak również nie żąda czynności ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. W takim przypadku ma zastosowanie przepis art. 134 Kpa. Jeżeli składający
Podstawą wydania zaskarżonego postanowienia było ustalenie organu odwoławczego, że odwołująca się nie ma legitymacji do złożenia odwołania, gdyż zaskarżona przez nią decyzja, wydana na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie dotyczy jej interesu prawnego w rozumieniu art. 28
1. Podatnikiem zostaje się przez sam fakt wykonywania czynności, polegających między innymi na sprzedaży towarów i odpłatnym świadczeniu usług /art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Fakt bycia lub nie bycia podatnikiem nie zależy wcale od woli danej osoby. W szczególności nie zależy od tego, czy ktoś pobierał
Wniesienie po terminie odwołania lub wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa/ bez równoczesnego wniesienia prośby o przywrócenie terminu /art. 58 par. 2 Kpa/ nie jest "brakiem" odwołania, który nakazywałby wezwanie przez organ wnoszącego do usunięcia braków podania w trybie art. 64 par. 2 Kpa.
Zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przepis ten ma zastosowanie przy spełnieniu dwóch przesłanek, tj. nieprowadzenia lub nierzetelnego prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 1 tej ustawy oraz określenia wartości nie zaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania. W przypadku zatem
Wody podziemne, w odróżnieniu od wód otwartych, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, zawsze stanowią własność Państwa i ma do nich zastosowanie przepis art. 56 ust. 1 powyższej ustawy.
Postępowanie o uwłaszczenie /art. 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ mające na celu stwierdzenie skutków w sferze własności powstałych z mocy prawa, ma pierwszeństwo przed postępowaniem opartym na przepisie art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości
Opierając swe rozstrzygnięcie na przepisie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ organ orzekający nie może korygować kwot podatku wynikających z faktury lecz powinien przyjmować je w wielkościach z niej wynikających.
Zgodnie z treścią art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przez osobę samotnie wychowującą dzieci rozumie się rodzica albo opiekuna prawnego stanu wolnego: pannę, kawalera, osobę rozwiedzioną, wdowę oraz wdowca. Definicja ta jest wyczerpująca i nie przewiduje żadnych wyjątków. W związku z tym skarżąca, która pozostaje w
O braku winy w uchybieniu terminu można mówić wtedy, gdy strona dołożyła wszelkiej należytej staranności, aby dokonać czynności procesowej w terminie, lecz uniemożliwiły jej to przeszkody niemożliwe do przezwyciężenia. W niniejszej sprawie uchybienie terminu nastąpiło w wyniku zaniedbania a nie zaistnienia niemożliwych do przezwyciężenia przeszkód. Nie można bowiem inaczej ocenić takich argumentów
Spółka naliczyła różnice kursowe od niespłaconych kredytów dewizowych na dzień 31 grudnia 1992 r. Tymczasem kosztem są odsetki od tych kredytów wraz z różnicami kursowymi, a nie spłata kredytów z różnicami kursowymi.
1. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. 2. Szkoły ponadpodstawowe uzyskują uprawnienia szkoły publicznej dopiero na podstawie stosownej decyzji kuratora oświaty. W rozpatrywanej sprawie policealne
Uchylenie przepisu art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, traktującego obsługę prawną podmiotów gospodarczych w zakresie ich działalności gospodarczej jako działalność gospodarczą podlegającą wpisowi do ewidencji, uzasadnia wydanie decyzji administracyjnej na podstawie art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa, stwierdzającej wygaśnięcie tego wpisu
1. Do czasu wejścia w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ tj. do 1 października 1995 r. oraz do spraw, w których skargi zostały wniesione do Sądu przed tym dniem, zastosowanie miały w postępowaniu sądowym w sprawach zawieszenia postępowania przepisy Kodeksu postępowania cywilnego - por. art. 211 Kpa, tj. m.in. art. 177 par. 1 pkt 1 Kpc
1. Dopiero nowelą z dnia 21 listopada 1996 r. /Dz.U. nr 137 poz. 640/ został, w ustawie o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, dodany przepis art. 27 ust. 7, zgodnie z którym po rozpoczęciu kontroli podatnik nie może dokonywać zmian w deklaracji podatkowej. Natomiast w latach 1994-1995 /których dotyczyła kontrola/ korekty deklaracji podatkowej można było dokonać od czasu wydania przez
Wpis do ewidencji działalności gospodarczej podlega wykreśleniu w przypadku zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej. Skoro zatem wykreślenie wpisu do ewidencji nastąpiło zgodnie z wnioskiem skarżącego, trudno w tej sytuacji mówić o naruszeniu przez organ administracji państwowej prawa, a tym bardziej o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.
Nie ma podstaw prawnych do odmowy wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, która w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ nie wymaga zgłoszenia.
Główny księgowy spółki nie jest płatnikiem w rozumieniu art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Żaden z obowiązujących przepisów nie czyni głównego księgowego płatnikiem podatku od towarów i usług, a więc cała odpowiedzialność za niepobieranie i nieodprowadzanie podatku spoczywa na spółce.
1. Treść art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wskazuje, że dla dokonania odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego nie ma znaczenia, czy podatek ten pomniejsza podatek należny od sprzedaży tego samego towaru. Oznacza to, że dla dokonania odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu danego towaru,
Zgodnie z zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 6 listopada 1995 r. w sprawie zaniechania ustalania i poboru podatku dochodowego od osób fizycznych /M.P. nr 58 poz. 641/ zaniechanie ustalania i poboru podatku dochodowego od osób fizycznych uzyskanych z tytułu rent lub emerytur może dotyczyć wyłącznie osób, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w okresie wojny 1939-1945 r. lub eksplozji pozostałych
Oświadczenie podatnika o zamiarze zbycia lokalu lub budynku nabytego w drodze spadku lub darowizny, w warunkach określonych w art. 16 ust. 8 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm. ; obecnie tekst jednolity: Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./, spełnia przesłankę uzyskania ulgi podatkowej wymienionej w art. 16 ust. 2 pkt 5 tej ustawy.