Uchylono wyrok WSA w Opolu z dnia 11 maja 2023 r., przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. Stwierdzono, że decyzja GITD została wydana zgodnie z prawem, a zapewnienia urzędników nie zwalniają z obowiązku posiadania zezwolenia.

Wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nie wpływa na konieczność zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego toczącego się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi z uwagi na brak prejudycjalności tego wyroku.

Sąd kasacyjny podtrzymał decyzje wojewódzkiego sądu administracyjnego. NSA stwierdził, że nałożenie obowiązku szczepień ochronnych i zastosowanie grzywny mieści się w ramach ustawowych uprawnień organów administracji sanitarnej. Zarzuty o niewłaściwości formalnej procedur egzekucyjnych i przymuszających stosowanych przez organy zostały uznane za bezzasadne.

Brak indywidualnego kalendarza szczepień czy przeciwwskazań nie wpływa na wymagalność obowiązku szczepień ochronnych, jako że ten jest skonkretyzowany w rozporządzeniu wdrażającym wytyczne ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych.

Brak możliwości przypisania odpowiedzialności sankcyjnej za naruszenie obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej użytkownikowi drogi publicznej, przy niepełnej regulacji prawnej systemu poboru opłat, gdy użytkownik posiadał dwie umowy i dwa urządzenia przypisane do tego samego pojazdu bez wyraźnego administracyjnoprawnego obowiązku aktualizacji danych.

NSA: W przypadku korzystania z dwóch umów viabox na ten sam pojazd, błędy systemowe wynikające z niepełnej regulacji nie mogą być podstawą do nałożenia sankcji. Wymaga to ponownego rozpoznania w kontekście dostosowania odpowiedzialności administracyjnej do faktycznego stanu prawnego.

NSA wskazał, że obowiązek uiszczenia opłaty elektronicznej musi być poprzedzony precyzyjnie określonymi przez prawo obowiązkami. Brak regulacji dotyczących aktualizacji danych pojazdu przez użytkowników w ustawowym i podustawowym kontekście uniemożliwia jednostronne przypisanie winy za nieuiszczenie tej opłaty.

Decyzja administracyjna o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami oparta na orzeczeniu lekarskim stwierdzającym przeciwwskazania zdrowotne jest prawnie związana tym orzeczeniem i nie podlega weryfikacji merytorycznej przez organy administracyjne ani sądy administracyjne.

Obowiązek szczepień ochronnych jest wymagalny z mocy prawa, a jego realizacja musi być zgodna z przepisami konstytucyjnymi; w razie braku szczególnych przeciwwskazań zdrowotnych brak zgłoszonego na czas dziecka na szczepienia uzasadnia nałożenie sankcji administracyjnych.

O ile organy prowadzące postępowanie w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami - na podstawie art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 5 stycznia 2011 o kierujących pojazdami (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1268 ze zm.; dalej: u.k.p.) - nie mają prawnej możliwości weryfikacji wydanego orzeczenia lekarskiego pod względem jego treści, o tyle na organach ciąży obowiązek ustalenia, czy przesłane

Skarga kasacyjna jest oddalona z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw kasacyjnych. Ustalenia faktyczne i prawne przyjęte przez sąd I instancji zostały uznane za zgodne z obowiązującymi przepisami dotyczącymi postępowania egzekucyjnego.