Ponoszenie przez podatnika okresowych wydatków z tytułu umowy leasingowej pozostawało w bezpośrednim związku przyczynowym z uzyskiwanymi i spodziewanymi przychodami tak długo, jak długo miał on obiektywną możliwość korzystania z przedmiotu tej umowy. Utrata przedmiotu umowy, niezależnie od okoliczności w jakich nastąpiła, pozbawia podatnika możliwości korzystania z przedmiotu leasingu i uzyskiwania

Ciężar dowodu co do źródeł przychodu obciąża podatniczkę.

Brak wymaganego pozwolenia na budowę lub wymaganego zgłoszenia podjęcia robót budowlanych, stanowiący niewątpliwie - ze względu na dyrektywę art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ - przeszkodę do osiągnięcia celu, jakiemu służyć ma ulga podatkowa określona w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993

Dla zastosowania zwolnienia od cła rzeczy przywożonych z zagranicy przez osobę przesiedlającą się koniecznym jest zatem wykazanie przez nią, że rzeczy przywożone są jej własnością /stanowią jej mienie/ oraz że służyły jej przed przesiedleniem do określonych ww. przepisem celów. Wprawdzie ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "użytku osobistego" rzeczy, to zgodnie z utrwalonym w tym zakresie orzecznictwem

Norma prawna zawarta w par. 6 ust. 1 pkt 2 lit. "d" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797/ stanowi przywilej podatkowy będący odstępstwem od generalnej zasady zawartej w art. 6 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku

Istnienia nadpłaty powstałej w wyniku wadliwego zadeklarowania zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług nie można stwierdzić tak długo, jak długo sam podatnik nie skoryguje swego zeznania podatkowego lub nie dokona tego za niego właściwy organ w drodze decyzji administracyjnej, o jakiej mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym

Kwotą należną z tytułu sprzedaży jest ustalona cena jako ekwiwalent sprzedanych towarów. Natomiast odsetki mają charakter uboczny, stanowią bowiem wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy w związku z rozłożeniem na raty należności głównej. Z przepisów art. 359-360 Kc wynika jednoznacznie uboczny charakter odsetek nie tylko ustawowych /art. 481 par. 1 Kc/, ale także umownych.

W świetle przepisów art. 6 ust. 1, 4 i 10 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ norma prawna zawarta w paragrafie 6 ust. 1 pkt 2 lit. "d" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./ stanowi

Wyliczenie dochodu /podstawy opodatkowania/ w danym roku podatkowym dokonuje się przez wyprowadzenie różnicy między sumą przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym a kosztami ich uzyskania poniesionymi w tymże roku podatkowym. Wyprowadzenie tej różnicy, a więc potrącenie kosztów nie jest możliwe jeżeli podatnik nie uzyskał przychodów, dla uzyskania których poniósł koszty.

Cel wydatków stanowi zasadnicze kryterium, uzasadniające ich zaliczenie do wydatków podlegających odliczeniu od dochodu /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Celem /fiskalnym/ regulacji art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ jest stworzenie bariery prawnej przepływu zysku do jej udziałowców jeszcze przed opodatkowaniem go w spółce.

Nie sposób za okoliczności uzasadniające wniosek o prawdopodobieństwie nieściągalności wierzytelności uznać takich zdarzeń i czynności wywołanych i podejmowanych przez wierzyciela, które nie mają znaczenia prawnego równego prawomocnemu orzeczeniu sądowemu i które jeszcze nie wszczynają postępowania egzekucyjnego, a które dopiero poprzedzają wydanie takiego orzeczenia lub skierowania stwierdzonej takim

Unormowanie z art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stanowi samodzielną podstawę prawną dla organu administracyjnego, którego działanie zaskarżono do Sądu, do wzruszenia ostatecznej decyzji administracyjnej. Takie wzruszenie decyzji ostatecznej w tym trybie może nastąpić jedynie w razie wniesienia skargi do Sądu administracyjnego

Określając zobowiązanie podatkowe na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ organ musi uwzględnić wszystkie możliwości jakie podatnikowi dają przepisy regulujące sposób jego ustalania.

Spóźnione obniżenie podatku należnego traktowane jest jako zawyżenie podatku naliczonego i podlega obligatoryjnej sankcji określonej w art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr

Od zasady wynikającej z regulacji art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ustawodawca podatkowy wprowadził odstępstwo mające zastosowanie w przypadku, gdy podatek VAT naliczony został w określonej kwocie przy zakupie lub imporcie towarów i usług związanych zarówno ze sprzedażą opodatkowaną, jak i ze sprzedażą

Art. 23 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 134 poz. 646/ stanowi, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się odpisów i wpłat na różnego rodzaju funduszy

W przypadku uchybienia terminu odwołania analizowanie przedmiotu sprawy rozstrzygniętej decyzjami wymiarowymi jest niemożliwe i niedopuszczalne, bowiem z upływem terminu do wniesienia odwołania decyzje te stały się ostateczne, a ich zmiana, uchylenie, stwierdzenie nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych prawem /art. 16 par. 1 Kpa/.

Na to, że skarżący dokonali przywozu samochodu w stanie nie zmontowanym, wskazuje miejsce nabycia towaru i ustalenie, że silnik i nadwozie pochodzą z tego samego pojazdu. Należy bowiem odróżnić sprowadzenie pojazdu samochodowego od sprowadzenia części do tego pojazdu. Samochód nie przestaje nim być tylko dlatego, że w celu uniknięcia zapłacenia cła w przewidzianej kwocie został sprowadzony w częściach

O zryczałtowanej formie opodatkowania decyduje fakt osiągania przez podatnika przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, a nie dokumenty potwierdzające zgłoszenie prowadzenia działalności czy ich klasyfikacja statystyczna.

Doręczenie pisma w razie nieobecności adresata w mieszkaniu, do rąk dorosłego domownika, który podjął się doręczenia pisma adresatowi, uważa się za równoznaczne z doręczeniem pisma samemu adresatowi, co oznacza też, iż dniem doręczenia pisma adresatowi w taki zastępczy sposób jest dzień jego doręczenia do rąk dorosłego domownika. Ewentualne przeszkody w wykonaniu przyjętego przez dorosłego domownika

Art. 10 par. 1 Kpa ustanowił zasadę ogólną czynnego udziału strony w postępowaniu administracyjnym. Z zasady tej wynikają dla organu administracji państwowej obowiązki, a mianowicie zagwarantowanie stronie czynnego udziału w każdym stadium postępowania oraz zagwarantowania stronie przed wydaniem decyzji prawa wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.

Wartością celną towarów jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towar sprzedany w celu przywozu na polski obszar celny, ustalona na podstawie art. 30c ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, według którego do wartości celnej dolicza się wszystkie koszty poniesione za granicą związane z przemieszczaniem

Zatem do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej dla ustalenia wartości celnej towaru należy dodać koszty związane z załadunkiem towaru, do których bez wątpienia należą koszty inspekcji jakościowo-ilościowej towaru. Okolicznością w sprawie bezsporną jest fakt, iż strona skarżąca zgodnie z zawartym kontraktem faktycznie dokonywała zapłaty za przeprowadzoną przez niezależnego inspektora kontrolę jakościowo-ilościową