1. Do zastosowania stawek podatkowych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 6 z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ konieczne jest prowadzenie na opodatkowanym gruncie działalności gospodarczej. Nie jest istotne kto prowadzi działalność gospodarczą czy podmiot, na którym ciąży obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, czy inny podmiot korzystający z

1. Do zastosowania stawek podatkowych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 6 z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ konieczne jest prowadzenie na opodatkowanym gruncie działalności gospodarczej. Nie jest istotne kto prowadzi działalność gospodarczą czy podmiot, na którym ciąży obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, czy inny podmiot korzystający z

1. Do zastosowania stawek podatkowych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 6 z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ konieczne jest prowadzenie na opodatkowanym gruncie działalności gospodarczej. Nie jest istotne kto prowadzi działalność gospodarczą czy podmiot, na którym ciąży obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, czy inny podmiot korzystający z

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dopuszcza w art. 33 ust. 1 - na wniosek inwestora, aby zakresem pozwolenia na budowę objęta została tylko wydzielona część zamierzenia inwestycyjnego, jakkolwiek w takim wypadku inwestor jest obowiązany przedstawić projekt zagospodarowania terenu dla całego zamierzenia budowlanego.

Wynik kontroli, który dotyczy przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia bądź obowiązku wynikającego z przepisów prawa podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

W sytuacji gdy stwierdza się nadwyżkę sprowadzonego towaru, zastosowanie przepisu art. 276 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ jest w pełni uzasadnione. Odmienne stanowisko należy zająć w przypadku stwierdzenia niedoboru, a to w związku z tym, że Skarb Państwa nie ponosi żadnej szkody z uwagi na brak uszczuplenia należności budżetowych. W tej sytuacji

Zakwalifikowanie konkretnej drogi do drogi publicznej należy dokonać według stanu prawnego obowiązującego w dacie rozpoczęcia robót budowlanych.

1. Decyzja administracyjna zawierająca obowiązek działania musi się nadawać do wykonania, także w drodze zastosowania środków egzekucyjnych. 2. W drodze działań formalno-prawnych nie jest możliwe usunięcie nieprawidłowości w stanie technicznym obiektu budowlanego, w związku z czym nałożony w tym zakresie nakaz nie mieści się w dyspozycji art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U

Roboty budowlane w postaci wykonania przyłącza elektrycznego do budynku mieszkalnego są właśnie innym przypadkiem robót budowlanych, o którym mowa w art. 50 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego. Właśnie ten bowiem przepis odnosi się do robót budowlanych wymagających pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, które nie polegają na budowaniu obiektu budowlanego, a więc także do przyłącza elektrycznego.

W stosunku do obiektu samowolnie zrealizowanego nieprawidłowe jest orzekanie przez właściwy organ o dopuszczalności hałasu emitowanego przez ten obiekt, na podstawie art. 51 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, poza prowadzonym postępowaniem legalizacyjnym /art. 37, art. 40 i art. 42 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo

W ramach art. 35 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ organ w sprawie o pozwolenie na budowę może jedynie ustalać czy pozostająca w obrocie decyzja o warunkach została wydana na podstawie w dalszym ciągu obowiązującego planu. Gdyby bowiem doszło do zmiany planu w okresie ważności decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu

Wykonanie obiektu /budowa/ obciążonego obowiązkiem zgłoszenia /art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ przed terminem, o którym mowa w art. 30 ust. 2 tego Prawa, czyni bezprzedmiotowym nakładanie w drodze postanowienia obowiązku uzupełnienia zgłoszenia /art. 30 ust. 1a/ i obliguje organ nadzoru budowlanego do nakazania rozbiórki tego obiektu

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 7 procent, na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym w 1998 r./ podlegał odrębny przedmiot opodatkowania w postaci sprzedaży robót budowlano-montażowych lub remontów, ze wszystkimi elementami składającymi

1. Umorzenie zaległości podatkowej będzie uzasadnione jedynie w takich wypadkach, które zostały spowodowane działaniem czynników, na które podatnik nie może mieć wpływu i które są niezależne od sposobu jego postępowania. 2. Podatnik, zlecając prowadzenie niektórych spraw swojej firmy innej osobie, nie może zwolnić się od odpowiedzialności za skutki podatkowe obciążające go jako osobę prowadzącą działalność

Uwzględnienie wniosku podatnika o rozłożenie zapłaty podatku czy zaległości podatkowej na raty co do zasady oczywiście nie stwarza po stronie organu obowiązku rozłożenia podatku /zaległości/ na taką liczbę rat, jaką proponuje podatnik. W każdym jednak razie organ powinien przeprowadzić dokładną analizę stanu materialnego podatnika w celu rozłożenia zapłaty podatku /zaległości podatkowej/ na taką liczbę

Płatnik nie może ubiegać się o umorzenie należności z tytułu nieodprowadzonego podatku na zasadzie art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./; postępowanie wszczęte na wniosek płatnika w tym przedmiocie podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe /art. 208 par. 1 tej ustawy/.

W świetle przepisu art. 14 par. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ podatnik już w decyzji wymiarowej nie może ponosić negatywnych konsekwencji będących następstwem zastosowania się do błędnej interpretacji /urzędowej/ przepisów dokonanych przez Ministra Finansów.

Zaniechanie ustalania zobowiązań podatkowych może nastąpić, gdy zobowiązanie podatkowe powstaje na mocy konstytutywnej decyzji organu podatkowego, co oznacza, że nie można żądać zaniechania ustalania i poboru podatku, który wynika z mocy prawa, ponieważ nie jest on przedmiotem ustalania przez organ podatkowy.

Ponowne ubieganie się o wydanie świadectwa kwalifikacji potwierdzającego spełnienie wymagań do kierowania taksówką osobową /art. 89 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym - Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ nie zwalnia od wymogu poddania się sprawdzeniu znajomości topografii miejscowości na użytek danego postępowania.

Inspektor kontroli skarbowej jest uprawniony na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ do wydania decyzji dotyczącej straty określonej w art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

W świetle przepisu art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatek naliczony w fakturach podlega odliczeniu od podatku należnego podatnika tylko wówczas, kiedy dokonany zakup ma związek ze sprzedażą opodatkowaną. W przypadku skarżącej sprzedażą opodatkowaną jest działalność związana z produkcją i zbytem samochodów

Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić. Przepisy o VAT nie regulują kursu, na podstawie którego należy przeliczyć należności na złote, gdy przekazanie należności następuje w walucie obcej. Możliwe jest zatem zastosowanie średniego kursu NBP obowiązującego w dniu powstania obowiązku podatkowego. Nie musi nastąpić fizyczny zwrot towaru aby uznać

W postępowaniach podatkowych, w których rozstrzygnięcie uzależnione jest od sytuacji podatnika w dacie orzekania /np. prowadzonych na podstawie art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ upływ czasu zachodzący między datą podjęcia decyzji pierwszoinstancyjnej a datą orzekania przez organ odwoławczy, powodujący dezaktualizację dotychczasowych

Przepis par. 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie dozoru celnego i kontroli celnej oraz poboru opłat /t.j. Dz.U. 1995 nr 30 poz. 155 ze zm./ jedynie przykładowo wymienia rodzaje dokumentów, które może przedstawić strona w razie potrzeby udowodnienia powrotnego wywozu towaru, zaś o przykładowym wyliczeniu świadczy użyty zwrot "w szczególności