Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż nałożenie kary pieniężnej na zarządzającego transportem było zasadne, w związku z niewywiązaniem się z wymogów ustawy o transporcie drogowym; nie stwierdzono podstaw do uznania nadzwyczajnych okoliczności wyłączających odpowiedzialność.

Zmiana kodu PKD nie wyklucza automatycznie prawa do zwolnienia z opłacania składek, a organ administracji jest zobligowany do rzetelnego wyjaśnienia faktycznego stanu przeważających przychodów w kontekście przyznawania wsparcia z COVID-19.

NSA utrzymał w mocy wyrok WSA, podkreślając, iż umorzenie składek na ubezpieczenia społeczne ma charakter wyjątkowy i uznaniowy. ZUS poprawnie zastosował przepisy materialne, odmawiając umorzenia wobec braku wykazania przez skarżącego okoliczności uzasadniających takie umorzenie.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nieuzupełnienie w terminie braków formalnych wezwania do organu administracyjnego skutkuje pozostawieniem odwołania bez rozpoznania. Błędne oznaczenie wezwania nie wpływa na jego skuteczność procesową, jeśli określone jest istota wezwania i rygor jego niewypełnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził zasadność pozostawienia bez rozpatrzenia odwołania niespełniającego wymogów formalnych, uzasadniając to brakiem istotnych uchybień proceduralnych mających wpływ na wynik sprawy, w myśl przepisów art. 169 § 4 oraz art. 235 O.p.

Anulowanie wyboru najkorzystniejszej oferty obliguje beneficjenta do ponownego przeprowadzenia postępowania ofertowego w ramach umowy o dofinansowanie. Brak przeprowadzenia takiego postępowania skutkuje uznaniem wydatków za niekwalifikowalne i nałożeniem korekty finansowej.

Odpowiedzialność za brak wymaganych dokumentów przewozowych przez kierowcę spoczywa na zarządzającym transportem w przedsiębiorstwie, nawet jeśli kierowca nie jest zatrudniony na podstawie stosunku pracy. Obowiązek wyposażenia kierowców w wymagane dokumenty leży po stronie przedsiębiorcy lub zarządzającego transportem.

NSA uznał za zasadne zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące niewyciągnięcia pełnych wniosków z dowodów w sprawie odmowy umorzenia składek ZUS, wskutek czego uchylił wyrok WSA i decyzję ZUS w całości.

Odmawiając przyznania płatności dobrostanowej, organy administracyjne muszą zapewnić pełne informacje i pouczenia stronom co do wymagań formalnych i prawnych. Brak takich informacji stanowi podstawę do uchylenia decyzji administracyjnej.

Nienależnie pobrane płatności w systemach wsparcia bezpośredniego podlegają zwrotowi, jeżeli beneficjent mógł wykryć pomyłkę organu w zwykłych okolicznościach; rozporządzenie nr 1306/2013 dotyczy jedynie relacji między UE a państwami członkowskimi.

NSA stwierdził naruszenie przepisów postępowania przez WSA, które w istotny sposób wpłynęły na rozstrzygnięcie sprawy o świadczenie kompensacyjne, uchylając zaskarżone orzeczenia i decyzję RPP, zlecając ponowne rozpatrzenie z uwzględnieniem pełnej dokumentacji.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki jest uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej w zakresie obowiązku przekazania odpisu na Fundusz Wypłaty Różnicy Ceny, traktowanego jako danina publiczna. Odpis ten jest objęty definicją legalną zawartą w ustawie o finansach publicznych.

Na wykonującego transport drogowy zawsze ciąży odpowiedzialność za przestrzeganie przepisów ustawy o transporcie drogowym; niezaistniały przesłanki wyłączające odpowiedzialność administracyjną za naruszenia w transporcie.

Posiadacz samoistny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, podlega odpowiedzialności administracyjnej, niezależnie od ewentualnego podnajęcia części lokalu osobom trzecim (art. 89 u.g.h.). Skuteczność obrony na podstawie braku świadomości lub zgody zarządu spółki jest wyłączona.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż bieg terminu przedawnienia dla ustalania nienależnie pobranych płatności rolnośrodowiskowych, jako nieprawidłowości ciągłej, ulega przerwaniu z chwilą czynności administracyjnej. Skarga kasacyjna K.A.-R. zostaje oddalona, potwierdzając prawidłowość wcześniejszych rozstrzygnięć organów administracji.

Ocena projektu w zakresie kryterium 'wyprowadzenie ruchu drogowego poza teren zabudowany' dokonana przez PARP była zgodna z prawem oraz kryteriami wyboru projektów; brak podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej województwa L. wobec prawidłowości procedur oceny administracyjnej.

Decyzja GDDKiA o odmowie udzielenia zgody na przebudowę zjazdu była zgodna z prawem, opierając się na wszechstronnym rozważeniu bezpieczeństwa ruchu oraz wymogach technicznych określonych ustawą o drogach publicznych.