Przejazd pojazdem nienormatywnym bez stosownego zezwolenia uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, nawet gdy dotyczy różnych aspektów regulacji ruchu drogowego oraz przewozu drogowego.

Skarżący nie wykazał skutecznego wyrejestrowania odbiorników RTV w 2007 roku, co uzasadniało obowiązek zapłaty abonamentu. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną jako bezzasadną.

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej nie może prowadzić do ponownego merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Decyzja o solidarnej odpowiedzialności członków zarządu za zwrot nienależnie pobranych środków ma charakter deklaratoryjny.

Osoba pobierająca stypendium sportowe obowiązkowo podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu, mimo posiadania statusu członka rodziny osoby ubezpieczonej, co potwierdza wykładnia przepisów ustawy o świadczeniach.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, organ musi przeprowadzić kontrolę zgodnie z ustawowymi wymogami, umożliwiając podmiotowi kontrolowanemu pełne prawo do obrony oraz uczestnictwa w postępowaniu.

NSA orzekł, że brak wystarczających dowodów na prawidłowe doręczenie decyzji Marszałka z 9 marca 2023 r. uniemożliwia uznanie uchybienia terminu do wniesienia odwołania zgodnie z art. 77 § 1 k.p.a.

Organ rejestracyjny jest zobowiązany do wyrejestrowania pojazdu z urzędu jedynie wówczas, gdy na dzień wydania decyzji istnieje jednoznaczne ustalenie, że pojazd pozostaje zarejestrowany w innym państwie członkowskim, a jedynie informacja o wcześniejszej rejestracji nie wystarcza.

Nie można zarzucić sądowi administracyjnemu naruszenia art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. przez wydanie orzeczenia niezgodnego z oczekiwaniami strony, o ile sąd stosuje środki określone w ustawie. W związku z tym, skarga kasacyjna pozbawiona usprawiedliwionych podstaw podlega oddaleniu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że kara pieniężna nałożona na M. W. za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym była zgodna z prawem, a skarga kasacyjna jest bezzasadna. Wykazano, że przewóz został zlecony i wykonany na rzecz skarżącej oraz że dowody zgromadzone w sprawie były wystarczające do stwierdzenia jej odpowiedzialności.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że kontrola przewozu w systemie SENT nie stanowi kontroli celno-skarbowej, a kara nałożona na O. S.A. za brak zgłoszenia przewozu jest zgodna z prawem. Nie zachodzą przesłanki do odstąpienia od kary ze względu na interes publiczny lub ważny interes podmiotu.

Stypendium sportowe przyznane przez płatnika składek stanowi samoistny tytuł do objęcia pobierającego je obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, jeżeli nie podlega on temu ubezpieczeniu z innego tytułu. Status studenta ani członkostwo w rodzinie osoby ubezpieczonej nie zwalniają stypendystów sportowych z obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego.

Stypendysta sportowy, który ukończył 15 lat i nie posiada innego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego, jest obowiązany do ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu stypendium, niezależnie od statusu członka rodziny osoby ubezpieczonej.

Osoba pobierająca stypendium sportowe podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, jeśli nie zostało zgłoszone inne tytuły ubezpieczeniowe. Pobieranie stypendium samodzielnie determinuje obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną jako niezasadną, uznając prawidłowość decyzji organu o zwrocie środków unijnych z powodu nieprawidłowości związanych z nadmiernym wymiarem zatrudnienia.