Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w związku z naruszeniem zasad sporządzania uzasadnienia wyroku, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania, celem oceny legalności decyzji administracyjnej zgodnie z art. 141 § 4 p.p.s.a.

Decyzje administracyjne muszą zawierać wystarczające uzasadnienie, rozpatrujące wszystkie materialne dowody i uwzględniające twierdzenia stron, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów (art. 80 k.p.a.), przy czym niedopełnienie tych obowiązków skutkuje uchyleniem decyzji.

Zamrożenie środków finansowych spółki na skutek wpisu na listę sankcyjną, wynikające z aktu władzy publicznej, stanowi siłę wyższą wyłączającą jej odpowiedzialność za naruszenie obowiązku uiszczenia opłaty zapasowej, przy czym działania te nie są przewidywalne ani zapobiegane przy zachowaniu należytej staranności.

W związku z tożsamością przedmiotowo-podmiotową postępowań, umorzenie sprawy uchylenia pozwolenia na broń w trybie art. 155 k.p.a. było uzasadnione. Ochrona interesu społecznego uzasadnia priorytet postępowań cofających pozwolenie na broń.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, iż przewoźnik ponosi odpowiedzialność za naruszenie przepisów o przewozach drogowych poprzez niezgodne z rozkładem jazdy realizowanie kursów, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.

W sprawie dotyczącej prawa do informacji o stanie zdrowia pacjenta, uznaje się, że dokumentacja medyczna oraz substytucyjne oceny dowodów przeprowadzone przez organy i sąd pierwszej instancji potwierdzają brak naruszenia tego prawa.

W sprawie egzaminu na prawo jazdy złożona skarga kasacyjna została oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że wojewódzki sąd administracyjny prawidłowo zastosował przepisy, a egzaminator słusznie dokonał negatywnej oceny ze względu na brak wyraźnej obserwacji drogi przez skarżącego.

Niewypełnienie terminów procesowych z przyczyn braku znajomości języka urzędowego przez profesjonalnego podmiot nie stanowi przesłanki usprawiedliwiającej ich przywrócenie, gdy nie wykazano obiektywnie nieprzezwyciężalnej przeszkody.

Pomoc na rzecz ochrony miejsc pracy, przewidziana w art. 15gga ustawy COVID-19, nie może być przyznana przedsiębiorstwom w trudnej sytuacji na dzień 31 grudnia 2019 r. (art. 2 pkt 18 rozporządzenia 651/2014/UE). Odmowa pomocy opiera się na normach krajowych i unijnych.

Umowa artysty z instytucją kulturalną będąca przedmiotem sporu stanowi umowę o dzieło w rozumieniu art. 627 k.c., wykluczając podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Nieuiszczenie elektronicznej opłaty drogowej skutkuje karą pieniężną określoną w art. 13k ust. 2a ustawy o drogach publicznych, nawet gdy rejestracja pojazdu nastąpiła po naruszeniu. Komunikaty przedsiębiorstw pośredniczących nie zastępują obowiązków rejestracyjnych płatników.

NSA potwierdził, że cofnięcie pozwolenia na broń jest zasadne, gdy posiadacz nie spełnia ustawowych wymogów poprzez niepoddanie się wymaganym badaniom, a wnioski o zrzeczenie się prawa złożone po wszczęciu postępowania są bezskuteczne.

Odpowiedzialność za brak rejestracji pojazdu w systemie poboru opłat e-TOLL oraz nieuiszczenie opłaty elektronicznej jest obiektywna i skutkuje nałożeniem kary finansowej. Zaniedbanie rejestracji skutkuje karą bez znaczenia dla technicznych problemów systemu lub nieporozumień w organizacji.

Skarga kasacyjna nie mogła być uwzględniona, gdyż zarzuty dotyczące naruszenia przepisów prawa materialnego i procesowego uznano za nieusprawiedliwione. Obowiązek opłacania abonamentu RTV wynika z samej rejestracji odbiornika, a brak dowodu wyrejestrowania skutkuje istnieniem tego obowiązku.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzje cofające pozwolenie na broń palną do celów kolekcjonerskich z uwagi na błędną subsumpcję ustalonych faktów, uznając działania skarżącego za zgodne z przepisami ustawy o broni i amunicji.

Przejazd pojazdem nienormatywnym bez stosownego zezwolenia uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, nawet gdy dotyczy różnych aspektów regulacji ruchu drogowego oraz przewozu drogowego.

Skarżący nie wykazał skutecznego wyrejestrowania odbiorników RTV w 2007 roku, co uzasadniało obowiązek zapłaty abonamentu. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną jako bezzasadną.

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej nie może prowadzić do ponownego merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Decyzja o solidarnej odpowiedzialności członków zarządu za zwrot nienależnie pobranych środków ma charakter deklaratoryjny.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną M. Sp. z o.o. w S., potwierdzając zasadność nałożenia kary pieniężnej za naruszenie obowiązków określonych w ustawie SENT, uznając brak przesłanek do jej odstąpienia z uwagi na następstwa ekonomiczne.