Przy ocenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego organy administracji i sądy muszą dokładnie zbadać, czy zakres sprawowanej opieki nad osobą niepełnosprawną rzeczywiście uniemożliwia podjęcie przez opiekuna jakiejkolwiek aktywności zawodowej (art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych).

Grzywna w celu przymuszenia jest środkiem egzekucyjnym stosowanym wobec zobowiązanych w sytuacji niewykonania obowiązków niepieniężnych wynikających z decyzji administracyjnej, a jej wysokość nie podlega zasadzie miarkowania uwzględniającej możliwości finansowe zobowiązanego, lecz jest ustalana w oparciu o zasadę celowości i skuteczności. Teza od Redakcji

Praca konkursowa kandydata ubiegającego się o stanowisko referendarza sądowego nie stanowi informacji publicznej, gdyż dotyczy prywatnej sfery kandydata i nie wiąże się z wykonywaniem funkcji publicznej.

Osoba sprawująca opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny może być uprawniona do świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli zakres czynności opiekuńczych wypełnia ustawowe kryteria opieki koniecznej, stałej i długotrwałej, wykluczającej możliwość podjęcia zatrudnienia. Czynności dnia codziennego mogą być uznane za część opieki, jeśli są związane z bezpośrednią pomocą niepełnosprawnemu.

Osoba spokrewniona w drugim stopniu z osobą niepełnosprawną nie może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, jeśli rodzic osoby niepełnosprawnej, będący żyjącym, nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane dopiero od miesiąca następującego po ostatnim miesiącu, w którym przysługiwało konkurencyjne świadczenie, takie jak specjalny zasiłek opiekuńczy.

Oferta złożona w otwartym konkursie ofert na realizację zadania publicznego nie stanowi informacji publicznej, przez co nie podlega udostępnieniu na zasadach określonych w ustawie o dostępie do informacji publicznej.