Decyzja administracyjna określająca opłatę zmienną za pobór wód podziemnych jest konstytutywna i nie naruszała prawa materialnego. Informacja o opłacie ma charakter materialno-techniczny i nie ustanawia zobowiązania podatkowego.

Samo wskazanie adresu nieruchomości jako siedziby spółki w KRS, bez faktycznego prowadzenia działalności gospodarczej, nie stanowi podstawy do żądania zwrotu bonifikaty udzielonej z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Interpretacja art. 6c ust. 1, 2 i 2b u.c.p.g. wymaga szczegółowego określenia pojęcia zamieszkiwania, z uwzględnieniem faktycznego użytkowania nieruchomości oraz jego konsekwencji dla opłat komunalnych. Częściowo uznaje się skargę kasacyjną w zakresie błędnego zakwalifikowania akademików jako nieruchomości mieszane.

W przypadku braku zmiany stanu prawnego lub faktycznego, organy administracji związane są wcześniejszymi wyrokami sądowymi, co oznacza, że decyzje muszą być zgodne z uprzednio wydanymi orzeczeniami oraz obowiązującymi przepisami materialnym i proceduralnym.

Uchwała o wygaśnięciu mandatu radnego wymaga spełnienia wymogu zapewnienia radnemu możliwości złożenia wyjaśnień zgodnie z art. 383 § 3 Kodeksu wyborczego; niewypełnienie tego obowiązku uzasadnia unieważnienie uchwały jako sprzecznej z prawem.

Stwierdzenie nieważności przez sąd administracyjny aktu regulującego zasady korzystania z cmentarza komunalnego, który nie został należycie ustanowiony jako akt prawa miejscowego przez właściwy organ, jest uzasadnione i zasadne.

Decyzja ustalająca warunki zabudowy dla inwestycji zagrodowej, wydana z uwzględnieniem prawidłowo przeprowadzonych uzgodnień z odpowiednimi organami, jest zgodna z prawem i nie narusza chronionych interesów związanych z planowaniem przestrzennym.

Z art. 11 p.p.s.a. wynika, że ustalenia prawomocnego wyroku karnego są wiążące dla sądu administracyjnego, co wyklucza odmienne rozstrzyganie co do istoty samowoli budowlanej i zasadności zarządzenia jej rozbiórki. Skarga kasacyjna została oddalona, potwierdzając prawidłowość wcześniejszych decyzji.

Stawka opłaty zmiennej za usługi wodne musi uwzględniać różnorodność celów, na jakie pobierana jest woda, zgodnie z pozwoleniem wodnoprawnym, i oparta jest na różnicy między zbiorowym a innym wykorzystaniem wody; podział celów poboru oparty na §5 ust. 1 pkt 27 i 40 rozporządzenia.

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach może być wydana dla zrealizowanego już przedsięwzięcia, jednak brak uzyskania wymaganych prawem opinii organów współdziałających stanowi istotne naruszenie proceduralne, uzasadniające konieczność uchylenia decyzji i ponownego rozpoznania sprawy.

Prawidłowe zróżnicowanie stawek opłat za pobór wód zależy od celu poboru, a nie od odbiorcy finalnego, w myśl zasady użytkownik płaci. Przepisy Prawa wodnego oraz rozporządzenia jasno rozgraniczają cele zaopatrzenia na ludność od innych celów użytkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że nałożenie grzywny w celu przymuszenia było prawidłowe oraz zgodne z wymogami prawnymi, a podnoszone zarzuty skarżących były niewłaściwie sformułowane i nieuzasadnione w ramach postępowania kasacyjnego.

Wycofanie z obrotu produktów, które w momencie wycofania nie spełniają wymogów prawa żywnościowego, nie stanowi "marnowania żywności" w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności. Takie działanie nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia opłaty. Decyzje organów administracyjnych naruszające tę zasadę podlegają uchyleniu.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, iż bezczynność Starosty Powiatu Ciechanowskiego w rozpatrzeniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej narusza ustawę o dostępie do informacji publicznej, a organ zobowiązany jest do udostępnienia żądanej informacji.

Oddalenie skargi kasacyjnej I.S.-D. potwierdza słuszność decyzji Głównego Inspektora Farmaceutycznego o nałożeniu kary z tytułu prowadzenia apteki bez zezwolenia. Organ administracyjny działał zgodnie z prawem i zasadami postępowania dowodowego.

Sąd podtrzymał cofnięcie zezwolenia na prowadzenie apteki, wskazując na bezwzględny obowiązek organów farmaceutycznych do cofnięcia zezwolenia w przypadku naruszenia Prawa farmaceutycznego, co podważa rękojmię należytego prowadzenia apteki.