Jawne informacje o wynagrodzeniach, ujawnione w wyniku kontroli publicznej, nie dają podstaw do objęcia ich tajemnicą przedsiębiorstwa, gdyż zbiorcze kwoty nagród nie wpływają istotnie na rynkową pozycję podmiotu, a interes społeczny ma w takich przypadkach priorytet.

Skanów protokołów z posiedzeń zarządu, jako potencjalnie zawierających informacje publiczne, nie można z góry wyłączać z ustawy o dostępie do informacji publicznej; stymulują one funkcjonowanie podmiotów wykonujących zadania publiczne, a każdorazowa odmowa dostępu musi być należycie umotywowana i rozpatrzona w kontekście u.d.i.p. oraz wcześniejszych wykładni sądowych.

Podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, w przypadku informacji dotyczących nagród i premii w spółkach z udziałem Skarbu Państwa, musi wykazać konkretną i szczegółową analizę ograniczeń wynikających z tajemnicy przedsiębiorstwa i ochrony danych osobowych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie prowadzi do wtórnej niekonstytucyjności, zaś ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop winien być obliczany według nowego brzmienia art. 115a ustawy o Policji, z mocą wsteczną od 6 listopada 2018 r.

NSA oddalił skargę ZUS, wskazując na potrzebę pełnego rozpatrzenia okoliczności zdrowotnych przy decyzjach o rentach wyjątkowych, podtrzymując uchylenie decyzji ZUS przez WSA.

Obowiązujące przepisy nie przewidują możliwości wyznaczenia innego organu odwoławczego w sprawach podatkowych. Odmowa wszczęcia postępowania zgodnie z art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej była zasadna, a zarzuty naruszenia zasady zaufania i prawa do bezstronnego postępowania były niezasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że przepisy ustawy nowelizującej, odnoszące się do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, muszą uwzględniać normy konstytucyjne uznane przez Trybunał Konstytucyjny. Zastosowanie nowych regulacji prawnych do stanów faktycznych sprzed ich wprowadzenia nie jest ograniczone postanowieniami ustawy nowelizującej.

Czynności opiekuńcze nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym, świadczone stale i potrzebne do codziennej egzystencji, mogą uzasadniać rezygnację z zatrudnienia co kwalifikuje do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego.