Przesłanki stwierdzenia rażącego naruszenia prawa muszą obejmować ewidentność uchybienia, jednoznaczność przepisu oraz skutki społeczno-gospodarcze powodujące nieakceptowalność decyzji. Przy braku jednej z przesłanek, nie można mówić o kwalifikowanym naruszeniu prawa uzasadniającym stwierdzenie nieważności decyzji.

Faktury wystawione za usługi doradcze, nie poparte wystarczającymi dowodami rzeczywistego wykonania, nie uprawniają do odliczenia VAT, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT.

NSA stwierdza nieważność postępowania przed WSA z powodu pozbawienia strony możliwości obrony swych praw, co skutkuje uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż naruszenie przepisów o rejestracji pojazdu, polegające na braku dokumentów homologacyjnych, było oczywiste, lecz nie rażące; tym samym oddalając skargę kasacyjną, podtrzymał decyzję WSA dotyczącą uchylenia decyzji.

NSA utrzymuje, iż wykonawca przejazdu ma obowiązek zapewnienia uiszczenia opłaty elektronicznej za użycie drogi, a wadliwości systemu czy późniejsze uiszczenie opłaty nie zwalniają z odpowiedzialności administracyjnej.

Decyzja o rejestracji pojazdu wbrew wymogom ustawowym, stwierdzająca oczywiste, choć nie rażące naruszenie prawa, nie spełnia kryteriów uznania jej za nieważną na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., jeśli wynika z złożonego procesu interpretacyjnego regulacji krajowych i unijnych.

Brak dokumentu homologacji dla pojazdu sprowadzonego spoza UE, stanowi rażące naruszenie przepisów, co uzasadnia uchylenie decyzji rejestracyjnej; odnosi się to zwłaszcza do przepisów rozporządzenia 167/2013 UE wymagających homologacji dla nowych pojazdów.

Decyzja administracyjna o rejestracji pojazdu naruszająca art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d. jest nieważna, jeśli naruszenie skutkuje rażącymi konsekwencjami gospodarczymi, co nie miało miejsca w niniejszej sprawie. Skarga kasacyjna oddalona.

Decyzja o rejestracji ciągnika rolniczego, wydana bez wymaganych dokumentów homologacyjnych, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, o ile nie wywołuje nieakceptowalnych skutków społeczno-gospodarczych. Zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d. oraz przepisami rozporządzenia nr 167/2013, dokument o którym mowa, był konieczny.

Po upływie terminu przedawnienia nie jest dopuszczalna korekta przez organ podatkowy ani przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Organy podatkowe tracą prawo do zmiany lub ustalania wysokości takich nadwyżek po przedawnieniu.