Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wymierzanie kary administracyjnej bez uwzględnienia wszystkich dyrektyw w art. 189d K.p.a. narusza zasady prawidłowego postępowania administracyjnego, skutkując uchyleniem decyzji nakładającej karę pieniężną na Gminę Myślenice i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Brak wystąpienia jednoznacznych przesłanek wznowieniowych uniemożliwia wznowienie postępowania administracyjnego z urzędu, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., w przypadku nieudowodnienia, że pracownik organu wprowadził w błąd odnośnie do przysługujących świadczeń.

Na podstawie przepisów przejściowych ustawy o reformie administracyjnej, Minister jest właściwy do rozpatrzenia odwołań od decyzji wojewodów z okresu przed wprowadzeniem tych zmian, co wyklucza umorzenie postępowania na podstawie braku właściwości organu.

Obowiązek zaszczepienia dziecka nie ulega odroczeniu w przypadku braku dowodów na istnienie długotrwałych przeciwwskazań medycznych. Dokumentacja medyczna nie zawierająca aktualnych zaświadczeń o przeciwwskazaniach uzasadnia działania egzekucyjne ze strony organów administracji.

Decyzja o naliczeniu opłat za zarząd, wydana państwowym osobom prawnym przed dniem 5 grudnia 1990 r., może samoistnie stanowić dowód posiadania zarządu, nie wymagając odwołania do aktu ustanowienia tego prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że skarga kasacyjna Spółdzielni D. nie wykazała zasadności zarzutów naruszenia zarówno przepisów materialnych, jak i procesowych, co skutkowało oddaleniem skargi dotyczącej wtórnej zdolności odróżniającej znaku "TWAROŻEK W.".

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 września 2025 r. orzekł, że decyzja organu o zwrocie dofinansowania przez P.P. "B." Sp. z o.o. była zgodna z prawem, a zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszeń proceduralnych w postępowaniu administracyjnym są nieuzasadnione.

Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, niewykazujący przesłanek zwalniających z odpowiedzialności nałożonych na niego przepisami art. 116 O.p., ponosi solidarną odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki, jeżeli egzekucja z majątku spółki była bezskuteczna.

Organ administracyjny zobowiązany jest do wezwania strony do wyjaśnienia sprzeczności między treścią wniosku a jego załącznikiem, jeżeli z ustalonych faktów wynika możliwość uzyskania pomocy na mocy innego aktu prawnego. Obowiązek ten wynika z zasad pogłębiania zaufania do organów administracji (art. 8 KPA) oraz powinności właściwego wyjaśnienia rzeczywistej woli strony w postępowaniu administracyjnym

Wykonywanie transportu drogowego bez wymaganych zezwoleń oraz niespełnianie kryteriów formalno-prawnych przewozu okazjonalnego uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, a skargi co do interpretacji przepisów w tym zakresie są bezzasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że właściwe stosowanie zasady dwuinstancyjności w postępowaniu administracyjnym w sprawach o nałożenie kar pieniężnych jest kluczowe i uchyla się odciąganie wniosków bez ich odniesienia do decyzji właściwego organu pierwszej instancji.

Faktura może stanowić dowód podatkowy jedynie wtedy, gdy odzwierciedla rzeczywisty przebieg operacji gospodarczej; dokument, którego rzetelność została podważona, nie wywołuje skutków w podatku dochodowym i nie może stanowić podstawy ustalania ani przychodu, ani kosztu.

Na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania administracyjnego nie przysługuje zażalenie, zgodnie z art. 101 § 3 K.p.a., który przewiduje zaskarżalność wyłącznie na postanowienia o zawieszeniu postępowania i o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania.

Oddalenie skargi kasacyjnej T.C., która zarzucała nieprawidłowe odmówienie świadczenia pielęgnacyjnego na rzecz pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, potwierdzając niewystąpienie przesłanek naruszenia przepisów prawa materialnego ani procesowego.

Decyzja Prezydenta Miasta Gliwice z dnia 7 lutego 2019 r. przyznająca odszkodowanie w przedmiocie już rozstrzygniętym ostateczną decyzją z dnia 13 listopada 1965 r., podlega stwierdzeniu nieważności jako pozostająca w sprzeczności z zasadą trwałości decyzji administracyjnych.