Oddalona skarga kasacyjna potwierdza zgodność z prawem rozporządzenia Wojewody Lubuskiego, ustanawiającego zakazy i ograniczenia w strefie ochrony komunalnego ujęcia wód, działając na rzecz ochrony środowiska i zdrowia publicznego.

NSA uchyla zaskarżony wyrok i nakazuje ponowne rozpoznanie, podkreślając konieczność prawidłowego ustalenia, czy dane postępowanie było wszczęte oraz jak powinno być procedowane przy ocenie skutków nieuzupełnienia formalnych braków wniosku.

Bezczynność organu administracji publicznej w wykonywaniu swoich obowiązków, która nie jest usprawiedliwiona szczególnie skomplikowanym charakterem sprawy, stanowi zarzut uzasadniający skargę na bezczynność, nawet jeśli nie kwalifikuje się jako rażące naruszenie prawa.

Oddalenie skargi kasacyjnej w przedmiocie zobowiązania do powrotu na skutek bezzasadności zarzutów, podkreślając wiążącą moc prawomocnych decyzji w zakresie ochrony międzynarodowej oraz zasadność decyzji Szefa UDSC co do zobowiązania do powrotu.

Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ograniczająca możliwości lokalizacji zakładów produkcji, w tym betoniarni, na terenach PU, jest zgodna z prawem jako wyraz racjonalnego wykonywania władztwa planistycznego przez gminę, nie narusza prawa własności ani nie prowadzi do istotnych naruszeń proceduralnych.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził legalność zobowiązania Miasta Ł. do zwrotu nadpłaconej subwencji oświatowej. Skarga kasacyjna nie wykazała uchybień w wykładni przepisów i organizacji kształcenia, co skutkowało jej oddaleniem.

Z odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki na podstawie art. 116 § 1 O.p. zwalnia wyłącznie złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości we właściwym czasie, tzn. w takim momencie, gdy majątek spółki pozwala jeszcze na choćby częściowe i równomierne zaspokojenie wierzycieli.

Podmiot prowadzący placówkę oświatową nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu Prawa przedsiębiorców i nie spełnia przesłanek do otrzymania świadczeń z FGŚP na podstawie ustawy o przeciwdziałaniu COVID-19, jeśli nie wykaże, że wnioskowane wsparcie dotyczy działalności nieoświatowej.

Skarga kasacyjna E. B. w sprawie zarzutów dotyczących obowiązku szczepień ochronnych została oddalona z uwagi na brak zasadnych przesłanek proceduralnych i materialnopolitycznych, potwierdzając prawo do wymagalności obowiązku szczepień zgodnie z art. 17 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych.

Zarzut braku wymagalności obowiązku szczepień ochronnych, oparty na niewystarczającej dokumentacji medycznej i proceduralnych niedopatrzeniach, uznać należy za bezzasadny, gdyż wymagania te zostały spełnione zgodnie z przepisami prawa.

Działalność spółki kapitałowej, której jedynym udziałowcem jest jednostka samorządu terytorialnego, polegająca wyłącznie na wykonywaniu niektórych zadań publicznych tej jednostki, na podstawie umowy zawartej między spółką a jednostką, finansowana jedynie w formie rekompensaty, o której mowa w art. 5 ust. 1 i 5 decyzji Komisji Europejskiej z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust.

Zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 1 u.p.a., energii elektrycznej wytworzonej z OZE do dnia 31 grudnia 2018 r. i objętej dokumentem potwierdzającym umorzenie świadectwa pochodzenia tej energii otrzymanym po tym dniu, stosuje się - także w przypadku zmiany stawki akcyzy przewidzianej w art. 89 ust. 3 u.p.a. - według stawki obowiązującej w dniu wytworzenia energii z OZE i wprowadzenia

Instrumentalne wszczęcie postępowania karnego skarbowego, mające na celu wyłącznie zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, nie może być uznane za prawnie skuteczne; organ podatkowy obowiązany jest wykazać rzeczywiste okoliczności uzasadniające podejrzenie popełnienia czynu zabronionego.

Rekompensata otrzymywana przez wnioskodawcę w ramach publicznego transportu zbiorowego nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż nie jest subwencją bezpośrednio związaną z ceną usługi w rozumieniu art. 73 dyrektywy VAT.