Uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego powinno w pełni wyjaśniać podstawę prawną rozstrzygnięcia, z uwzględnieniem przepisów prawa materialnego i proceduralnego; brak dostatecznego uzasadnienia stanowi podstawę do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Zaliczanie wpłat na podstawie decyzji administracyjnych uchylonych i wstrzymanych jest nieskuteczne, gdyż niweczy ochronny efekt tych orzeczeń sądowych, co narusza interesy podatnika gwarantowane prawem.

Brak tytułu prawnego do zarządu nieruchomością przez PKP w dniu 27 maja 1990 r. stanowił podstawę uznania nieruchomości za mienie komunalizowane na rzecz gminy, zgodnie z ustawą z 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym.

Skarga kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego podlega oddaleniu z uwagi na prawidłowość wykładni i zastosowania przepisów prawa środowiskowego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, uznającego, że rozpatrywane przedsięwzięcie wymagało decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Niepewność pomiarowa w wynikach z badan laboratoryjnych odprowadzanych ścieków, wykazywana przez podmiot przeprowadzający badania, powinna być uwzględniana na korzyść podmiotu odprowadzającego ścieki, gdy przepisy nakładają na niego sankcje finansowe.

Sąd oddalił skargę kasacyjną, uznając, że zaniechanie czynnego udziału strony w postępowaniu administracyjnym nie wpłynęło istotnie na rozstrzygnięcie, a interes publiczny wymagał szybkiego załatwienia sprawy.

Skarga kasacyjna oddalona. Brak podstaw do umorzenia składek ZUS w oparciu o przesłanki całkowitej nieściągalności i sytuacji życiowej dłużnika, który nie przedłożył aktualnych dokumentów wykazujących niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb. ZUS prawidłowo zawiesił bieg przedawnienia należności.

Nie jest dopuszczalne wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji już zrealizowanej, chyba że wynika to z postępowania legalizacyjnego lub naprawczego. Wydanie takiej decyzji bez przesłanek prawnych stanowi rażące naruszenie przepisów.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając prawidłowość orzeczeń w zakresie odmowy uwzględnienia wniosku o wyłączenie informacji z uwagi na uchybienie ustawowemu terminowi, dokonując wykładni przepisów jako materialnoprawnych.

Przedsięwzięcie polegające na eksploatacji zakładu do odzysku energii z odpadów medycznych i weterynaryjnych winno być kwalifikowane jako spalarnia odpadów, co wyklucza jego lokalizację w terenach produkcyjnych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Zagospodarowanie przestrzenne nadane uchwałą, zgodnie z uwarunkowaniami technicznymi i prawnymi, nie stanowi nadużycia władztwa planistycznego, o ile jest usankcjonowane istniejącymi ograniczeniami przestrzennymi oraz interesem publicznym.

Przymiot właściciela nieruchomości sąsiedniej do bycia stroną w postępowaniu o pozwolenie na budowę przysługuje jedynie wówczas, gdy planowana inwestycja ogranicza prawo do zagospodarowania tej nieruchomości, co musi wynikać z konkretnych unormowań prawnych i zostać faktycznie wykazane.

Ustanowienie obiektu w pasie drogowym po wejściu w życie ustawy o drogach publicznych wymaga uzyskania stosownego zezwolenia od zarządcy drogi, brak którego skutkuje nałożeniem kary pieniężnej.

Sprzeciw przedsiębiorcy, wniesiony po zakończeniu czynności kontrolnych, nie wstrzymuje ich biegu ani nie wywołuje skutków prawnych z art. 59 ust. 5 P.p. Skarga kasacyjna jest oddalona, gdyż sprzeciw wpłynął po zakończeniu kontroli, czyniąc postępowanie bezprzedmiotowym.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, nie traci tej pozycji wskutek podnajmu części lokalu, tym samym ponosząc odpowiedzialność administracyjną na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 u.g.h.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza zasadność nałożenia kary pieniężnej na O. T. F. I. S.A. za naruszenie art. 45a ust. 4a i art. 48 ust. 2a ustawy o funduszach inwestycyjnych, utrzymując, że zobowiązania Towarzystwa obejmowały rzetelny nadzór nad zarządzaniem funduszami i należytą staranność.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że negatywna ocena projektu przez Zarząd Województwa Świętokrzyskiego była prawidłowa i zgodna z przepisami, uwzględniając zasady rzetelności, przejrzystości i bezstronności w ocenie wniosków o dofinansowanie.