Decyzja o odmowie uznania cudzoziemca za obywatela polskiego jest uzasadniona, jeśli na podstawie zgromadzonych dowodów, w tym dokumentów niejawnych, organy administracyjne stwierdzą, że nabycie obywatelstwa stanowi zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa, nawet jeśli nie występują formalne zarzuty karne wobec cudzoziemca.

O rażącym naruszeniu prawa w kontekście art. 156 § 1 pkt 2 kpa można mówić jedynie wtedy, gdy decyzja administracyjna jest nie do pogodzenia z zasadą praworządności i zaufania obywatela do działań organu, a jej wadliwość ma większą wagę niż stabilność ostatecznej decyzji administracyjnej.

O rażącym naruszeniu prawa na gruncie art. 156 § 1 pkt 2 kpa można mówić dopiero wtedy, gdy naruszenie prowadzi do stanu istotnie niezgodnego z prawem, którego funkcjonowanie w obrocie prawnym byłoby nie do pogodzenia z zasadą praworządności i zaufania obywatela do działań organu.