W systemie płatności ekologicznych kreowanie sztucznych warunków mających na celu uzyskanie korzyści finansowych w sprzeczności z celami wspólnotowymi skutkuje odmową przyznania takich płatności, a organy administracji są uprawnione do uwzględniania dowodów pozyskanych w innych postępowaniach, jeśli dotyczą one takich okoliczności.

Przy nakładaniu obowiązków konserwatorskich na zabytek wymagane jest należyte ustalenie historycznego stanu obiektu i proporcjonalność działań w stosunku do osiągnięcia celu ochrony zabytku.

Wyznaczenie granic obszaru analizowanego w procesie ustalania warunków zabudowy musi uwzględniać zasadę dobrego sąsiedztwa i ochrony ładu urbanistycznego, dopuszczając formy nieregularne, które mogą przekraczać minimalny wyznaczony wymiar, jeśli służą one spójności urbanistycznej planowanej inwestycji.

Utworzenie przez beneficjenta sztucznych warunków w celu uzyskania korzyści ze środków unijnych stanowi podstawę do odmowy przyznania pomocy finansowej, jeżeli działania te są sprzeczne z celami przewidzianymi w przepisach unijnych.

Tworzenie sztucznych warunków w celu uzyskania płatności rolniczych, które prowadzi do korzyści sprzecznych z celami systemu wsparcia, uzasadnia odmowę przyznania tych płatności zgodnie z art. 60 rozporządzenia 1306/2013.

Przepis art. 66 ust. 1 pkt 1 i 3 Prawa budowlanego znajduje zastosowanie do nieprawidłowości powstałych w wyniku użytkowania budynku, gdy prowadzą one do stanu zagrożenia życia lub zdrowia ludzi albo bezpieczeństwa mienia.

Samowola budowlana przez rozbudowę budynku bez wymaganego pozwolenia nie może być kwalifikowana jako istotne odstępstwo od zatwierdzonego projektu budowlanego, nawet jeśli dotyczy funkcjonalnie powiązanej części budynku, której uprzednio udzielono pozwolenia na użytkowanie.