Samo posiadanie nieruchomości przez przedsiębiorcę, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie przesądza automatycznie o zastosowaniu najwyższych stawek podatkowych. Dla przyjęcia takiego związku konieczne jest uwzględnienie, czy nieruchomość jest faktycznie wykorzystywana lub obiektywnie może być wykorzystana do prowadzenia działalności gospodarczej.

Sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę nie jest wystarczającą przesłanką do uznania, że nieruchomość jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Konieczne jest ustalenie, czy nieruchomość jest faktycznie wykorzystywana lub może być potencjalnie wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej.

Dla uznania nieruchomości za związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie wystarcza sam fakt jej posiadania przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Konieczne jest ustalenie, czy nieruchomość jest faktycznie wykorzystywana lub może być potencjalnie wykorzystywana do prowadzenia działalności

Warunek zastosowania zwolnienia określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn - "udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym" należy uznać za zrealizowany także w przypadku, gdy darczyńca przekazał środki pieniężne na wskazany