Na podstawie art. 149 § 1a p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że bezczynność Wojewody Śląskiego w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy nie stanowiła rażącego naruszenia prawa z uwagi na niedopasowaną interpretację daty przybycia cudzoziemca.

Nie jest możliwe uchylenie decyzji przyznającej specjalny zasiłek opiekuńczy na podstawie art. 155 k.p.a. po jej wygaśnięciu, gdy decyzja nie kształtuje już sytuacji prawnej strony. Uchylenie decyzji w tym trybie nie prowadzi do uznania świadczeń za nienależnie pobrane.

Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, zawieszając bieg terminów proceduralnych w sprawach legalizacji pobytu, co wyklucza uznanie przewlekłości postępowania.

Decyzja o przyznaniu specjalnego zasiłku celowego w szczególnie uzasadnionym przypadku, określonym w art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, jest oparta na uznaniu administracyjnym, co daje organom swobodę w ocenie okoliczności sprawy pod kątem ich wyjątkowości oraz zasadności przyznania wsparcia.

Decyzja ostateczna, która wygasła z uwagi na upływ terminu, nie może być wzruszona w trybie art. 155 k.p.a., gdyż nie kształtuje już sytuacji prawnej strony. Rozstrzygnięcie obciążeniowe nie może być przedmiotem późniejszej modyfikacji na korzyść strony.

Decyzja organu administracyjnego ustalająca opłatę przekształceniową w wysokości nominalnej, bez uwzględnienia bonifikat, narusza zasady prawa, stanowiąc podstawę do stwierdzenia jej nieważności z powodu rażącego naruszenia art. 7 ust. 2 ustawy przekształceniowej.