Odmowa zawarcia umowy o dofinansowanie podjęta na podstawie art. 61 ust. 4 ustawy wdrożeniowej nie uprawnia do wniesienia protestu; w przypadku wniesienia niedopuszczalnego protestu, organy administracyjne mają prawo pozostawić go bez rozpatrzenia, co nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

Organ odwoławczy może uchylić decyzję organu I instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia, gdy zakres koniecznych ustaleń faktycznych wykracza poza możliwości postępowania uzupełniającego przeprowadzanego przez organ odwoławczy, co zapewnia należyte przestrzeganie zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.

Prawo do informacji publicznej nie ma charakteru absolutnego i może być ograniczone w przypadkach nadużywania tego prawa, jednak odmowa udostępnienia informacji musi być formalnie dokonywana w drodze decyzji administracyjnej, a okoliczności wskazujące na nadużycie prawa muszą być szczegółowo udokumentowane i uzasadnione. Teza od Redakcji

Nadużycie prawa dostępu do informacji publicznej nie powinno być domniemywane w przypadku, gdy wnioskodawca wykonuje swoje prawo do informacji publicznej w sposób zgodny z celami regulacji i nie wykazuje postawy działającej w złej wierze, a odmowa udostępnienia informacji powinna skutkować wydaniem formalnej decyzji administracyjnej, nie zaś jedynie pisemnym uzasadnieniem.

Wykorzystanie dotacji oświatowej musi być zgodne z celami określonymi w art. 90 ust. 3d ustawy o systemie oświaty, a wydatki ponoszone przez organ prowadzący przedszkole muszą być bezpośrednio związane z działalnością placówki oświatowej, aby mogły być pokryte z tej dotacji.

Rażące naruszenie prawa jako przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej musi być oczywiste i nieakceptowalne w kontekście praworządności. Naruszenia formalne, które nie mają istotnego wpływu na wynik sprawy, nie uzasadniają stwierdzenia nieważności decyzji.

Ustalanie przesłanek braku niezbędnych środków utrzymania na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach wymaga dokładnej i wyczerpującej analizy materiału dowodowego oraz uwzględnienia wszystkich okoliczności faktycznych, w tym rozróżnienia dochodów rzeczywistych od zaliczek na koszty mediów, co jest istotne przy ocenie sytuacji materialnej osoby ubiegającej się o świadczenie w drodze

Drewniane podkłady kolejowe są z mocy prawa klasyfikowane jako odpady niebezpieczne o kodzie 17 02 04*, niezależnie od stężenia toksycznych substancji, a zmiana klasyfikacji wymaga wykazania braku właściwości niebezpiecznych zgodnie z art. 7 ustawy o odpadach. Teza od Redakcji