NSA uznał za zgodne z prawem wpisanie A. Sp. z o.o. na listę podmiotów wspierających agresję na Ukrainę, uznając zasadność ustaleń dotyczących jej powiązań z białoruskimi podmiotami wspierającymi agresję, oraz odmowę jej wykreślenia z tej listy.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał naruszenie art. 200 § 1 O.p. za istotne dla wyniku sprawy i uchylił wyrok WSA i decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, nakazując ponowne rozpoznanie, z uwzględnieniem prawa strony do wypowiedzenia się w postępowaniu.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja Dyrektora ARiMR o przyznaniu płatności zmniejszonej z powodu niezgodnego z etykietą stosowania środków ochrony roślin była zgodna z prawem, a skarga kasacyjna nie miała usprawiedliwionych podstaw.
Stosowanie środka ochrony roślin powinno być zgodne z etykietą, w innym wypadku może skutkować zmniejszeniem płatności w ramach wsparcia bezpośredniego. Organ administracji działał prawidłowo, zmniejszając płatności, co zostało potwierdzone przez sąd.
Wydatki ponoszone na udział lekarzy w konferencjach stanowią przychód z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f., który nie jest zwolniony od opodatkowania, a spółka jest zobowiązana do wystawienia PIT-11 zgodnie z art. 42a u.p.d.o.f.
Przekazanie majątku likwidowanej spółki na rzecz jedynego udziałowca in natura, w sytuacji braku wcześniejszego zobowiązania do spełnienia świadczenia pieniężnego, nie generuje przychodu podatkowego na gruncie art. 14a ust. 1 u.p.d.o.p.
NSA potwierdza, że dotacje oświatowe dla szkół niepublicznych są formą wsparcia, a nie pełnego finansowania, co wynika z konstytucyjnego uregulowania udziału władz publicznych. Nie istnieje konstytucyjny obowiązek traktowania szkół niepublicznych na równi ze szkołami publicznymi w zakresie finansowania.
Skarga kasacyjna G. sp. z o.o. odnośnie przedawnienia zobowiązań podatkowych za 2014 r. podlega oddaleniu, z uwagi na prawidłowo ustalone zawieszenie biegu terminu przedawnienia oraz brak skutecznego podważenia oceny dowodów przez Naczelny Sąd Administracyjny.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA i nakazuje ponowne rozpoznanie sprawy, wskazując na konieczność dokładnego przeanalizowania okoliczności zawieszenia przedawnienia zobowiązań podatkowych.
Art. 100c i 100d u.p.o.u. są przepisami ogólnymi, wyłączającymi możliwość przypisania bezczynności organu i związanej z nią odpowiedzialności w sprawach dot. cudzoziemców, niezależnie od związku z działaniami wojennymi w Ukrainie.
Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, dotyczące zawieszenia terminu załatwienia spraw cudzoziemców, mają zastosowanie uniwersalne, co wyłącza podstawy do zarzutów bezczynności wobec wojewodów w kontekście udzielania zezwoleń na pobyt stały.
Faktury wystawione przez M. Sp. z o.o. dla N. sp. z o.o. nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych, stąd nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Skarga kasacyjna oddalona.
Umorzenie zaległości podatkowych na podstawie art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej możliwe jest jedynie w sytuacji, gdy organ podatkowy stwierdzi wystąpienie jednej z przesłanek – ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego. Stwierdzenie tych przesłanek otwiera możliwość rozważenia zakresu zastosowania ulgi, lecz nie oznacza automatycznego jej przyznania.
Sprzedaż gotowego posiłku wraz z transportem nie spełnia kryteriów usługi cateringowej i powinna być traktowana jako dostawa towaru, podlegająca opodatkowaniu stawką VAT wynoszącą 8% według klasyfikacji w PKWiU jako usługi związane z wyżywieniem.
Dostawa pizzy P.G. wraz z przygotowaniem i dostawą do klienta stanowi usługi związane z wyżywieniem, klasyfikowane w PKWiU 56 i objęte stawką VAT 8%. Elementy nierozerwalne z dostawą pozwalają klasyfikować ją jako usługę, mimo fizycznej dostawy towaru.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i decyzję, uznając, że samodzielny charakter działalności rolniczej prowadzonej przez małżonków w ramach gospodarstwa objętego wspólnością majątkową może skutkować odrębnym statusem podatkowym VAT.
Sprzedaż kanapek przez producenta w sklepach firmowych nie stanowi usługi gastronomicznej. Czynności takie jak doradzanie czy pakowanie nie są usługami wspomagającymi, a więc brak jest podstaw do klasyfikacji transakcji pod PKWiU 56 i opodatkowania VAT według stawki 8%.