1. Przygotowanie wykładu, nawet gdy przekazywana w nim wiedza wykracza poza zwykły poziom i granice programowe oraz jest w sposób indywidualny dostosowywana do potrzeb słuchaczy, nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że w takim wypadku mamy do czynienia z dziełem. Jedynie wyjątkowo wygłoszenie wykładu można zakwalifikować jako dzieło, o ile wykładowi można przypisać cechy utworu, a ten warunek spełnia
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia
Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaje się na podstawie wyczerpująco zgromadzonego i wszechstronnie ocenionego materiału dowodowego, w szczególności danych zawartych w orzeczeniu lekarskim oraz formularzu oceny narażenia zawodowego pracownika lub byłego pracownika.
Umowa zawarta między stronami, obejmująca przygotowanie i prowadzenie warsztatów muzycznych, musi być szczegółowo zbadana pod kątem jej charakteru prawnego, uwzględniając wszystkie istotne okoliczności i dowody, aby prawidłowo ustalić, czy jest to umowa o dzieło, czy umowa o świadczenie usług.
O rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. decydują trzy przesłanki: oczywistość naruszenia prawa, charakter przepisu, który został naruszony oraz racje ekonomiczne lub gospodarcze. Sama wadliwość analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu nie daje podstaw do uznania decyzji za wydaną z rażącym naruszeniem prawa.
1. Zgodnie z art. 61 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego o wszczęciu postępowania z urzędu lub na żądanie jednej ze stron należy zawiadomić wszystkie osoby będące stronami w sprawie. Jest to przepis jasny i jednoznaczny w swej wymowie, nakładający na organ prosty obowiązek ustalenia w pierwszej kolejności kręgu stron postępowania, a następnie ich powiadomienia o toczącej się sprawie i przysługujących
W sytuacji nakazu czasowego odebrania zwierząt, organ administracji obowiązany jest do wydania decyzji o obciążeniu dotychczasowego właściciela lub opiekuna zwierzęcia kosztami transportu, utrzymania i koniecznego leczenia zwierzęcia.
Zgodnie z art. 61 ust. 2e ustawy o pomocy społecznej, w przypadku odmowy przez osoby zobowiązane do ponoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej, zawarcia umowy i przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, wysokość ich opłaty może być ustalona przez organ gminy w drodze decyzji w pełnej wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania a opłatą wnoszoną przez mieszkańca i inne osoby obowiązane
W oparciu o art. 2a ordynacji podatkowej oraz art. 21 ust. 1 pkt 49a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku niedających się usunąć wątpliwości co do rozumienia przepisów prawa podatkowego dotyczących zwolnienia z opodatkowania świadczeń przyznanych na podstawie ustawy o służbie ochrony państwa, rozstrzygnięcie należy dokonać na korzyść podatnika. Przeprowadzone zmiany mające charakter
W sprawach dotyczących interpretacji przepisów podatkowych, w sytuacji wystąpienia wątpliwości co do zakresu stosowania zwolnień podatkowych, należy przyjąć wykładnię korzystniejszą dla podatnika, zgodnie z zasadą in dubio pro tributario, zwłaszcza gdy zmiana stanowiska organu podatkowego powoduje nierówne traktowanie podatników w identycznych sytuacjach prawnych i faktycznych, naruszając tym samym
W przypadku międzynarodowego przemieszczenia uszkodzonego pojazdu, posiadającego cechy umożliwiające jego naprawę i dalsze użytkowanie, nie można automatycznie zakładać, że stanowi on odpad w rozumieniu ustawy o odpadach oraz rozporządzeń unijnych. Ocena, czy pojazd jest odpadem, wymaga indywidualnej analizy stopnia i rodzaju uszkodzeń, a także możliwości jego dalszego wykorzystania zgodnie z pierwotnym