Doręczenie postanowienia organu podatkowego do osoby nieustanowionej formalnie jako pełnomocnik w danej sprawie stanowi naruszenie przepisów procesowych i powoduje, iż doręczone postanowienie nie wchodzi skutecznie do obrotu prawnego, uniemożliwiając rozpoczęcie biegu terminów do odwołania.
Zgodnie z art. 212 O.p. w zw. z art. 219 O.p. dopiero doręczenie postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności wiąże organ, wprowadza orzeczenie do obrotu prawnego i załatwia sprawę wykonalności decyzji nieostatecznej, co przekłada się na wykonalność obowiązku, jaki decyzja nakłada.
Zgodnie z art. 70 § 6 i art. 70 § 8 ordynacji podatkowej, wyłączenie przedawnienia niektórych rodzajów należności podatkowych na podstawie formy zabezpieczenia należności podatkowych nie narusza zasady równości, gdyż przedawnienie w prawie podatkowym nie jest konstytucyjnym prawem podmiotowym, a ustawodawca posiada pewną swobodę legislacyjną w zakresie regulowania biegu terminu przedawnienia.
Zasady interpretacji prawa podatkowego nie przyznają prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w przypadkach, gdy zachowanie podatnika stanowi obejście prawa mające na celu głównie uzyskanie korzyści podatkowej, co potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w zakresie nadużycia prawa podatkowego.
Zgodnie z art. 24e ust. 1 i 2 u.p.d.o.p., prawidłowe prowadzenie ewidencji rachunkowej przez podatników korzystających z ulgi IP Box nie wymaga jej aktualizacji 'na bieżąco', lecz powinno zapewniać możliwość należytego wykazania w rocznym zeznaniu podatkowym łącznej sumy przychodów, kosztów uzyskania przychodów, dochodu oraz strat z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Możliwość równoczesnego korzystania z ulgi B+R oraz preferencyjnej stawki opodatkowania IP BOX, zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyklucza się wzajemnie, umożliwiając podatnikom optymalizację obciążeń podatkowych przy różnych dochodach.
Decyzja organu podatkowego może być zaskarżona w części, jeśli zawarte w niej rozstrzygnięcia są samodzielne i mogą funkcjonować oddzielnie. Art. 220 Ordynacji podatkowej nie stanowi wyraźnie o możliwości zaskarżenia tylko części orzeczenia, nie wprowadza również ograniczeń w zakresie prawa strony do wniesienia odwołania, co oznacza, że to strona decyduje o tym, czy i w jakim zakresie domaga się kontroli
Zgodnie z art. 86 ust. 1i art. 88 ust. 3a pkt 4) lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do odliczenia VAT wymaga nie tylko formalnego spełnienia warunków transakcji, ale również wykazania przez podatnika, że nie miał on świadomości ani nie mógł mieć świadomości o ewentualnym oszustwie podatkowym związanym z transakcją. Odmowa prawa do odliczenia VAT nie może być oparta wyłącznie na nieprawidłowościach
Skreślenie studenta z listy studentów w przypadku stwierdzenia braku postępów w nauce, zgodnie z art. 108 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, jest uprawnieniem uznaniowym organu uczelni, które może być realizowane, o ile organ uczelni należycie ustali wszelkie okoliczności faktyczne, zagwarantuje studentowi przysługujące mu uprawnienia procesowe oraz poprawnie oceni interes społeczny
Organy administracyjne nie mogą pomijać działek zabudowanych garażami samochodowymi w analizie cech zabudowy i zagospodarowania terenu, gdyż nie pozwalają na to przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r.
Władztwo planistyczne organu samorządu terytorialnego, choć stanowi wyraz jego autonomii w zakresie kształtowania polityki przestrzennej, musi uwzględniać równowagę między interesem publicznym a konstytucyjnie chronionym prawem własności. Ograniczenia prawa własności poprzez wprowadzenie zakazu zabudowy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wymagają uzasadnienia i muszą zachować proporcjonalność
Grunty spółki prawa handlowego wchodzące w skład przedsiębiorstwa, które nawet po likwidacji linii kolejowej mogą być potencjalnie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej innej niż transport kolejowy, są związane z taką działalnością i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a ich funkcjonalne pełnienie roli drogi publicznej, bez formalnego zaliczenia do kategorii dróg publicznych