Ewidencja gruntów i budynków ma charakter deklaratoryjny i jej zmiana może nastąpić jedynie na podstawie dokumentów potwierdzających stan prawny, w tym wpisów w księdze wieczystej, prawomocnych orzeczeń sądowych lub innych akceptowanych dokumentów, a sądy administracyjne nie mają kompetencji do rozstrzygania sporów o własność.

W sytuacji, gdy organ administracyjny nie przeprowadził prawidłowej analizy funkcji oraz cech zabudowy w obszarze analizowanym, decyzja o ustaleniu warunków zabudowy nie może być wydana. W takich przypadkach zastosowanie ma art. 138 § 2 K.p.a., wymagający uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia w celu przeprowadzenia właściwego postępowania dowodowego.

Przedmiotowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jako akt prawa miejscowego, wyklucza realizację więcej niż jednego budynku głównego na jednej działce, a naruszenie tego postanowienia uprawnia organ do odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i wydania pozwolenia na budowę.

W myśl art. 31 § 1 kodeksu postepowania administracyjnego, dopuszczenie organizacji społecznej do udziału w postępowaniu administracyjnym jest uzasadnione, gdy jej cele statutowe są zgodne z interesem społecznym w konkretnej sprawie, przy czym tożsamość przedmiotowa sprawy decyduje o możliwości ponownego złożenia wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu.

W procesie nadawania numeru porządkowego nieruchomości, jako czynności materialno-technicznej przewidzianej w art. 47a ust. 5 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne, istotne jest zapewnienie stronom możliwości czynnego udziału w postępowaniu.