Aby można było mówić o opiece, o której mowa w art. 17 ust. 1 u.ś.r., musi ona być "stała" lub "długoterminowa". Określenia "stała" lub "długoterminowa" wskazują na to, że nie może to być opieka świadczona niecodziennie, a nawet jeżeli codziennie, to tylko przez część doby. Przepis art. 17 ust. 1 ustawy należy zatem stosować wyłącznie do takich stanów faktycznych, w których zakres opieki wyklucza możliwość

Usługi świadczone przez agentów sprzedaży nie mają podobnego charakteru do usług reklamowych w rozumieniu art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Definiując wydatki na własne cele mieszkaniowe ustawodawca utożsamił je wyłącznie z wydatkami na nabycie m.in. udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Brak jest jednocześnie jakiegokolwiek warunku, który uzależniałby skorzystanie z tego zwolnienia od okresu posiadania takiego udziału w prawie majątkowym, które jest nabywane. Zgodnie z literalną wykładnią ustawy wystarczające

Wymaganie organu, aby strona w pierwszej kolejności zrezygnowała z przyznanego jej decyzją świadczenia przed zbadaniem, czy spełnia pozostałe warunki do otrzymania świadczenia wybranego i korzystniejszego dla niej, stawia ją w dość trudnej sytuacji, wprowadza stan niepewności i zrozumiałą obawę co do tego, czy uzyska wybrane ze świadczeń w miejsce już otrzymywanego. Skoro przepisy prawa umożliwiają

Wspólne zamieszkiwanie osoby niepełnosprawnej i jej opiekuna, nie jest warunkiem uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego. Jedynie w sytuacji, gdy odległość pomiędzy miejscami zamieszkania opiekuna i wymagającego pomocy jest zbyt duża, wówczas rzeczywiście - mając na uwadze zgromadzony w sprawie określony materiał dowodowy obrazujący przede wszystkim stan zdrowia osoby niepełnosprawnej i wynikające z