Przepis art. 129 ust. 5 u.g.n. znajduje zastosowanie do stanów faktycznych sprzed wejścia w życie tej ustawy i to nie tylko w sytuacji całkowitego pozbawienia praw do nieruchomości na skutek wywłaszczenia, lecz również w wypadku ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości.

Prawo nie obliguje sądu do przyznania rekompensaty, nawet jeżeli pracodawca w wyniku przewlekłych postępowań nie może wywiązać się z umowy i musi spłacać kary umowne.

Gdy obiekt budowlany spełnia przesłanki, aby uznać go za budynek, niedopuszczalne jest kwalifikowanie go jako budowli. Jeżeli w budynku została usytuowana budowla, która stanowi obiekt odrębny od budynku, budowla ta stanowi odrębny od budynku przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Opodatkowaniu podlegają w tym przypadku zarówno budynek, jak i budowla.

Ograniczenie prawa własności nieruchomości w trybie art. 124 u.g.n. może odnosić się jedynie do przyszłych, dopiero planowanych budów lub wyjątkowo w trakcie realizacji inwestycji. Wydanie na podstawie art. 124 ust. 1 u.g.n. zezwolenia odnoszącego się do już istniejących urządzeń jest niedopuszczalne.

O tym, czy zasiłek okresowy (art. 38 u.p.s.) będzie przyznany w rozmiarze wyższym czy niższym decyduje organ, kierując się ogólnymi zasadami przyznawania pomocy społecznej wyrażonymi w art. 3 ust. 3 i 4 u.p.s., to znaczy dostosowywania rodzaju, formy i rozmiaru świadczeń do okoliczności konkretnej sprawy, jak również uwzględniania potrzeb osób korzystających z pomocy, jeżeli potrzeby te odpowiadają

Prawidłowa wykładnia art. 5 ust. 1-4, art. 6 ust. 1-5, art. 8 ust. 1 ustawy rekompensacyjnej prowadzi do stanowiska, że wniosek złożony w sprawie o potwierdzenie prawa do rekompensaty przed 1 stycznia 2009 r., niezależnie od zakresu ujawnionych w nim nieruchomości, powoduje wszczęcie postępowania, którego przedmiotem mogą być wszystkie nieruchomości, których pozostawienie poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej