Użyty w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) zwrot „jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika” odnosi się - jak wskazuje przepis - do wierzytelności z tytułu obu rodzajów odsetek, gdyż zawarty jest w tej części przepisu, który stanowi wyjątek.