Sformułowanie "nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych", użyte w art. 4 ust. 5 u.p.o.l. dotyczy wszystkich przypadków, niezależnie od tego, z jakich przyczyn nie ma miejsca fakt dokonywania tych odpisów. Sytuacja opisana w tym przepisie może mieć jednak miejsce również wtedy, gdy podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych, ale brak jest tożsamości między środkami trwałymi stanowiącymi przedmiot opodatkowania

1. Art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. ma odniesienie do bezprzedmiotowości postępowania sądowego, a nie postępowania podatkowego. 2. Dla skuteczności zrealizowania obowiązku wynikającego z art. 70c o.p., zawiadomienie, o którym mowa w tym przepisie, należy doręczyć pełnomocnikowi, który został ustanowiony w postępowaniu kontrolnym lub podatkowym, nawet jeżeli zawiadomienia tego dokonuje organ podatkowy, przed

Przepisy art. 10 ust. 1 w zw. z art. 4 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie współpracy w ramach A., sporządzonej w Waszyngtonie 10 marca 2008 r. (Dz. U. z 2009 r., Nr 26 poz. 158) stanowią przepisy prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 1 i 2 o.p., a w konsekwencji mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej, wydanej

Zasada, że adresatem decyzji, o których mowa w art. 52 Prawa budowlanego w pierwszej kolejności powinien być inwestor, jest słuszna ale tylko w tych przypadkach, kiedy ów inwestor jest jednocześnie właścicielem nieruchomości.

Brak jest podstaw do różnicowania sytuacji podatkowej żołnierzy realizujących cele preferowane podatkowo, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) u.p.d.o.f., w ramach jednostki wojskowej stanowiącej element Sił Zbrojnych RP od żołnierzy wykonujących te same zadania w składzie międzynarodowych jednostek wojskowych NATO. Stosowanie tego przepisu nie może być więc zawężane tylko do jednostki wojskowej

Brak jest podstaw do różnicowania sytuacji podatkowej żołnierzy realizujących cele preferowane podatkowo, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) u.p.d.o.f., w ramach jednostki wojskowej stanowiącej element Sił Zbrojnych RP od żołnierzy wykonujących te same zadania w składzie międzynarodowych jednostek wojskowych NATO. Stosowanie tego przepisu nie może być więc zawężane tylko do jednostki wojskowej