Art. 168 lit. a dyrektywy Rady 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on praktyce krajowej zezwalającej podatnikowi na pełne odliczenie podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w związku z nabyciem przez niego towarów i usług w celu prowadzenia zarówno działalności gospodarczej, opodatkowanej VAT, jak i działalności niemającej charakteru gospodarczego, która nie wchodzi

W świetle unormowań zawartych w art. 86 ust. 1 i 2 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT, podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym oraz ilościowym. Zatem faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług między podmiotami

Rzeczą podatnika jest wykazanie w ramach zakwestionowania przesłanki, o której mowa w art. 24 ust. 6 u.k.s., że podejmowane przez organ czynności nie były uzasadnione i celowe, czemu zgodnie z postulatem racji dostatecznej powinna odpowiadać replika organu, z której ma wynikać, że do opóźnienia doszło z przyczyn od niego niezależnych. Oceniając kwestię naliczania odsetek za zwłokę, organy powinny zatem

Podatnik, który czyści zbiorniki wodne w zamian za możliwość odbioru osadu, płaci z tego tytułu VAT.

Określone w art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej przedawnienie powiązane jest tylko z wydaniem, nie zaś doręczeniem decyzji o odpowiedzialności członka zarządu. Wobec powyższego wydanie decyzji określonej w art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej nie oznacza jej doręczenia. Przyjęcie teorii jakoby wydanie decyzji, o której mowa w art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej, obejmowało także jej doręczenie, oznaczałoby