Podstawowym obowiązkiem organu podatkowego jest ustalenie w sprawie prawdy materialnej, a więc uwzględnienie wszystkich dowodów świadczących na korzyść jak i niekorzyść podatnika i organ podatkowy nie może zrezygnować dobrowolnie z przeprowadzenia istotnego dowodu w sprawie. W takim przypadku z obowiązkiem ustalenia prawdy materialnej korespondować będzie obowiązek podatnika do przedstawienia odpowiednich

W ramach prowadzonego w trybie art. 64c § 4 u.p.e.a postępowania organ nie dokonuje oceny, co do przesłanek warunkujących umorzenie określonych kosztów postępowania. Określa jedynie na kim i w jakiej wysokości ciąży obowiązek poniesienia kosztów postępowania egzekucyjnego. Dopiero ostateczne ustalenia w tym zakresie mogą uzasadniać prowadzenie w odrębnym od przedmiotowego postępowaniu ocen co do zasadności

Brak jest uzasadnionych podstaw do przyjęcia, że użyte w art. 17 ust. 2 pkt 2 u.p.o.l. określenie "szpital" oznacza wyłącznie "szpital" w rozumieniu art. 2 pkt 9 u.d.l. i nie obejmuje tych podmiotów, które w innych ustawach określane są tym słowem.

Z treści art. 173 § 1 O.p. wynika powinność ujęcia w protokole przesłuchania treści zadawanych świadkowi lub stronie pytań.

Pojęcia ważnego interesu podatnika nie można ograniczać tylko i wyłącznie do sytuacji nadzwyczajnych, czy też zdarzeń losowych uniemożliwiających uregulowanie zaległości podatkowych, albowiem pojęcie to funkcjonuje w zdecydowanie szerszym znaczeniu, uwzględniającym nie tylko sytuacje nadzwyczajne, ale również normalną sytuację ekonomiczną podatnika, wysokość uzyskiwanych przez niego dochodów oraz wydatków

Ordynacja podatkowa przewiduje wyjątki od zasady bezpośredniości postępowania dowodowego i odstępstwo od tej reguły wprowadza art. 181 Ordynacji podatkowej. Na podstawie tego przepisu w postępowaniu podatkowym mogą być wykorzystane dowody i materiały zgromadzone w innych postępowaniach, w tym także w postępowaniu karnym lub innym postępowaniu kontrolnym. Nie istnieje w związku z tym prawny nakaz, aby

Przyjmuje się, że na tajemnicę przedsiębiorcy składają się łącznie dwa elementy: formalny i materialny. Ogólnie ujmując, element formalny odnosi się do woli przedsiębiorcy utajnienia informacji i jego działań w celu zachowania określonych informacji w poufności, natomiast element materialny związany jest zwartością gospodarczą informacji i z negatywnymi konsekwencjami jej ujawnienia w konkurencyjnym