Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.

Teza 1: Zmiana oceny materiału dowodowego nie może stanowić podstawy wznowienia postępowania i realizować celów regulacji zawartych w art. 240 § 1 5 Ordynacji podatkowej. Podważanie ocen przyjętych wcześniej na rzecz sformułowania ocen odmiennych przyjętych po wznowieniu postępowania, stanowi nadużycie prawa procesowego. Teza 2: Wadliwość postępowania objawiająca się brakiem inicjatywy dowodowej organu

Legalność aktu normatywnego jest uwarunkowana nie tylko faktem wydania go na podstawie delegacji ustawowej, ale także faktem wydania go w celu wykonania ustawy. Cel ustawy musi być określony w oparciu o analizę przyjętych w ustawie rozwiązań, nie może więc być on rekonstruowany samoistnie, arbitralnie i w oderwaniu od konstrukcji aktu zawierającego delegację. W konsekwencji przepisy wykonawcze muszą