Zgodnie z ukształtowanym w tym zakresie orzecznictwem wpis stosunkowy pobiera się w sprawach skarg wnoszonych do sądu administracyjnego na akty administracyjne, z których bezpośrednio wynika dla strony postępowania obowiązek zapłaty określonej należności pieniężnej. Decydujące wówczas jest ustalenie, czy wydana przez organ decyzja stanowi tytuł prawny, uprawniający stronę bądź organ do wystąpienia

Legalizacja obiektu budowlanego łączy się z koniecznością spełnienia określonych przesłanek, a w przypadku niespełnienia w wyznaczonym terminie obowiązków nałożonych postanowieniem organy nakazują rozbiórkę obiektu budowlanego.

Naczelny Sąd Administracyjny nie może z własnej inicjatywy (ex officio) podjąć żadnych badań w celu ustalenia innych – poza przedstawionymi w skardze kasacyjnej – wad zaskarżonego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego lub postępowania przed tym sądem i musi skoncentrować swoją uwagę wyłącznie na weryfikacji zarzutów sformułowanych przez skarżącego.

Wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego oparte jest na zasadzie kontradyktoryjności. Postępowanie to może być zatem uruchomione tylko na skutek skargi złożonej przez uprawniony podmiot na konkretne działania lub zaniechania organu administracji publicznej.

O zdolności do prowadzenia konkretnego postępowania administracyjnego (kompetencji w ujęciu procesowym) organu rozstrzygają łącznie: właściwość rzeczowa, właściwość miejscowa, właściwość instancyjna oraz negatywne przesłanki procesowe, w tym wyłączenie organu lub jego pracownika od udziału w postępowaniu.

Przyjmuje się, że jeżeli w świetle twierdzeń wynikających już z samego wniosku o wznowienie postępowania w sposób ewidentny, niebudzący żądnej wątpliwości wynika, że wniosek jest składany przez podmiot niebędący stroną, organ wydaje postanowienie o odmowie wznowienia postępowania. W każdym innym przypadku, gdy wniosek zawiera stwierdzenie, że składający go podmiot uważa, iż przysługiwał mu przymiot