Skarga kasacyjna jest sformalizowanym prawnym środkiem zaskarżenia w postępowaniu sądowym. Należy przytoczyć w niej podstawy kasacyjne wraz z uzasadnieniem.
Błędne uzasadnienie podjętych decyzji, powielone w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku może oznaczać zarówno brak poprawności merytorycznej, jak i wady procesowe. Do tak wyartykułowanego opisu naruszenia można odnieść się jedynie w ten sposób, że Sąd pierwszej instancji zasadnie uznał, że nie ma podstaw do kwestionowania poprawności procesowej zaskarżonej decyzji.
W orzecznictwie przyjmuje się, że sąd może sformułować odmienne stanowisko od tego, które zostało zawarte w poprzednio wydanym w sprawie orzeczeniu tylko wówczas, gdy w okresie pomiędzy wydaniem poprzedniego wyroku a ponowną skargą do sądu administracyjnego zmianie uległy przepisy, wskutek czego pogląd sądu staje się nieaktualny.
Należy mieć na względzie, że "odpowiednie" stosowanie przepisów może polegać na zastosowaniu przepisu (lub jego części) wprost, z modyfikacją lub nawet na odmowie zastosowania.
Zasada funkcjonowania gier hazardowych polega na tym, że grający w nie więcej tracą niż wygrywają. Organizujący gry hazardowe "sprzedają" bowiem w istocie iluzję szybkiego wzbogacenia się, kosztem realnego zubożenia się tych konsumentów, którzy się grom oddają. Ze społecznego punktu widzenia otwarcie wolnego rynku na ten sektor rodziłoby zatem skutki wyłącznie negatywne, gdyż leżąca u jego podstaw
Funkcja uzasadnienia wyroku wyraża się w tym, że jego adresatem oprócz stron jest także Naczelny Sąd Administracyjny. Tworzy to po stronie sądu pierwszej instancji obowiązek wyjaśnienia motywów podjętego rozstrzygnięcia w taki sposób, który umożliwi przeprowadzenie kontroli instancyjnej, gdy ewentualnie zażąda tego, poprzez wniesienie skargi kasacyjnej, strona postępowania.
Nabycie prawa nie może godzić w ochronę prawa własności, ochronę bezpieczeństwa.
Natomiast błędna wykładnia prawa opiera się na założeniu, że wskazany w skardze kasacyjnej przepis prawa ma w sprawie zastosowanie, jednakże został mylnie zrozumiany przez Sąd pierwszej instancji, czy to sprzecznie z zasadami logicznego rozumowania, czy też niezgodnie z intencją jaka przyświecała ustawodawcy przy redagowaniu danego przepisu.
Przy ocenie, co składa się na daną budowlę jako całość techniczno-użytkową, nie można pominąć wyliczenia budowli zawartego w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane i urządzeń budowlanych, zawarte w art. 3 pkt 9 tej ustawy. Nie może zatem być uznany za budowlę lub urządzenie budowlane obiekt, który nie jest wymieniony wprost w przepisach ustawy - Prawo budowlane i nie jest do tych obiektów nawet podobny