Odstępstwo od zasady pierwszeństwa wykładni językowej jest dopuszczalne w odniesieniu do przepisów sformułowanych w sposób budzący wątpliwości z punktu widzenia potocznie i powszechnie stosowanego języka oraz gdy wynik wykładni językowej koliduje z wynikami innych metod interpretacji tekstu prawnego. Ograniczenie stosowania wykładni językowej ma więc miejsce gdy jej wynik prowadzi albo do absurdu,

Obowiązek uiszczenia opłaty następuje z mocy prawa, wraz z zaistnieniem stanu faktycznego objętego hipotezą normy prawnej dekodowanej z przywołanych przepisów, tj. wraz z uzyskaniem prawa do dysponowania częstotliwością lub wykorzystywania częstotliwości. Do ustalenia tej opłaty w prawidłowej wysokości, na zasadzie samoobliczenia, zobowiązany jest podmiot uprawniony z decyzji przyznającej prawo do

Pojęciem winy określa się stosunek psychiczny sprawcy do czynu, polegający na wadliwości procesu decyzyjnego, wolnym wyborze z katalogu możliwych zachowań zachowania sprzecznego z obowiązującą w danym społeczeństwie normą postępowania. W zależności od stopnia świadomości i stopnia złej woli w prawie wyróżnia się winę umyślną (zamiar bezpośredni lub ewentualny) i nieumyślną (lekkomyślność lub niedbalstwo

Wykonywanie zawodu zaufania publicznego, a do takiego należy zawód lekarza, uzasadnia ustawową regulację przynależności do samorządu zawodowego lekarzy, którzy sprawują pieczę nad należytym jego wykonywaniem.

Każde orzeczenie wydane w toku postępowania dotkniętego wadą nieważności winno zawsze być usunięte z obrotu prawnego niezależnie od wyniku zakończonego postępowania i niezależnie od słuszności zapadłego w nim rozstrzygnięcia. Nieważność postępowania stanowiz jednej strony kwalifikowaną wadę zarówno dotkniętego nią postępowania jak i kończącego je orzeczenia, a z drugiej strony bezwzględna podstawę

Rażące naruszenie prawa to naruszenie normy materialnego prawa. Do rażącego naruszenia prawa materialnego należy zaliczyć zastosowanie normy tego prawa do stanu faktycznego niezapisanego w tej normie ( błąd w subsumcji).

Wadliwa interpretacja (wykładnia) nie stanowi formy zastosowania prawa. Wykładnia jest procesem odczytania treści abstrakcyjnej normy prawnej, zaś zastosowanie polega na podciągnięciu normy prawnej do zaistniałego stanu faktycznego (subsumcja). Niewłaściwe zastosowanie może być rezultatem błędnej wykładni ale nie taki związek między tymi zjawiskami został przedstawiony w opisie naruszenia.

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.

Oceniając zasadność tego zarzutu należy zwrócić uwagę, że niedopuszczalne jest zastępowanie zarzutu naruszenia przepisów postępowania, zarzutem naruszenia prawa materialnego i za jego pomocą kwestionowanie ustaleń faktycznych. Próba zwalczenia ustaleń faktycznych poczynionych przez sąd pierwszej instancji nie może nastąpić przez zarzut naruszenia prawa materialnego. Nie można skutecznie powoływać się