Należy odróżnić stosunek pełnomocnictwa istniejący pomiędzy mocodawcą a pełnomocnikiem od ustanowienia pełnomocnika w postępowaniu. Pełnomocnictwo, aby mogło wywrzeć skutki w postępowaniu, musi zostać uzewnętrznione, a więc informacja o jego istnieniu musi dotrzeć do organu po myśli art. 33 § 2 k.p.a. Informacja ta zgodnie z obowiązującą w postępowaniu administracyjnym zasadą pisemności (art. 14 §

Pełnomocnictwo udzielone w postępowaniu zakończonym decyzją określającą zobowiązanie podatkowe nie wywiera automatycznie skutku w postępowaniu egzekucyjnym, konieczne jest odrębne ustanowienie pełnomocnika w tym właśnie postępowaniu. Ustanowienie pełnomocnika jest bowiem prawem strony, a więc w każdym postępowaniu winna ona wskazać, czy chce działać przez pełnomocnika.