Postępowanie, którego przedmiotem jest nadanie nieostatecznej decyzji podatkowej rygoru natychmiastowej wykonalności, nie jest postępowaniem odrębnym, ale wyodrębnionym w ramach postępowania "wymiarowego". Na taki charakter tego postępowania wskazuje między innymi umiejscowienie przepisów dotyczących nadania nieostatecznej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności w systemie prawa, a mianowicie w

Przepis art. 181 O.p. wprowadza odstępstwo od reguły bezpośredniego prowadzenia postępowania dowodowego przez organ podatkowy i w istotny sposób ogranicza zasadę bezpośredniości. Dopuszcza, aby w postępowaniu podatkowym były wykorzystane dowody i materiały zgromadzone w innych postępowaniach. W konsekwencji korzystanie z tak uzyskanych dowodów samo w sobie nie narusza zasady czynnego udziału strony

W świetle art. 21 p.g.k. oraz art. 122 Ordynacji podatkowej organy podatkowe, co do zasady, są zobowiązane do uwzględnienia w postępowaniu podatkowym danych zawartych w ewidencji gruntów (nawet jeżeli ustawa podatkowa nie odsyła explicite do p.g.k.) i nie są uprawione do weryfikowania klasyfikacji wskazanej w tej ewidencji.

Zasada swobodnej oceny dowodów określona w art. 191 O.p. sprowadza się do wszechstronnej oceny wszystkich zebranych w sprawie dowodów. Organ, wypełniając swoje uprawnienia i obowiązki płynące z tej zasady, według swojej wiedzy, doświadczenia oraz wewnętrznego przekonania, ocenia wartość dowodową poszczególnych środków dowodowych. Rozpatrzeniu podlegają przy tym nie tylko poszczególne dowody odrębnie

Termin, o którym mowa w art. 21 ust. 21 p.d.o.f.jest terminem prawa materialnego i nie podlega przedłużeniu czy przywróceniu