Jeżeli wystawca faktury we właściwym czasie w pełni wyeliminował zagrożenie utraty wpływów podatkowych, to zasada neutralności VAT wymaga, by niesłusznie zafakturowany VAT mógł podlegać korekcie, niezależnie od dobrej wiary wystawcy.

Przesłanka "względów technicznych" stanowi wyjątek od regulacji zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., powinna więc być interpretowana ściśle, a nie rozszerzająco.

Pojęcia „koszty” w ujęciu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.) nie należy utożsamiać z definicją określoną dla potrzeb prawa podatkowego, w tym ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Wycena aktywów zgodnie z wymogami ww. ustawy o rachunkowości nie może być elementem kosztotwórczym

Skoro w art.5 ust.1 pkt 2 lit. a-e) u.p.o.l. określone zostały górne granice stawek dla wymienionych kategorii budynków lub ich części, to z przedstawionej systematyki wynika, że za budynki pozostałe należy uznać wszystkie budynki niemieszczące się w pojęciu budynków mieszkalnych i budynków związanych z działalnością gospodarczą.

Treść art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej nie daje podstaw do przyjęcia, że istnieje ściśle określony katalog przesłanek, którymi należy kierować się przy rozstrzyganiu spraw na podstawie tego przepisu. Ogólną dyrektywą interpretacyjną przy stosowaniu powyższego przepisu powinno pozostać uznanie wyjątkowości instytucji przyznawania wszelkich ulg w spłacie zobowiązań podatkowych. Wpływy z podatków przeznaczane

Przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych na mocy art. 12 ust. 4 u.p.d.o.p.

1. Dopiero skuteczne złożenie do akt dokumentu pełnomocnictwa, stosownie do art. 137 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zobowiązuje organ do dokonywania doręczeń pełnomocnikowi stosownie do przepisu art. 145 § 2 o.p., zaś przez akta, o których mowa w art. 137 § 3 o.p., należy rozumieć akta konkretnego postępowania. 2. Posłużenie się przez

O braku winy zainteresowanego podmiotu w zachowaniu terminu można mówić jedynie wówczas, gdy zainteresowany podmiot działa z najwyższa starannością, jednakże dopełnienie czynności stało się niemożliwe z powodu trudnej do przezwyciężenia przeszkody, niezależnej od osoby zainteresowanej. Dopuszczenie się przez osobę zainteresowaną nawet najmniejszego niedbalstwa wyklucza możliwość przywrócenia terminu